Vestfirðir (dosłownie Fiordy Zachodnie) – region administracyjny w północno-zachodniej Islandii, obejmujący historyczne okręgi (sýsla) Barðastrandarsýsla, Ísafjarðarsýsla i Strandasýsla oraz dziewięć współczesnych gmin[1]. Jest to obszar bardzo słabo zaludniony (0,74 osób/km²). Mieszka tu niecałe siedem tysięcy mieszkańców (2018), z czego duża część w Ísafjörður (głównym mieście i stolicy regionu). Pozostali mieszkają w mniejszych osadach oraz samotnych farmach[2]. Od wielu lat obserwuje się wyludnianie tego obszaru, wynikające głównie z mechanizacji rybołówstwa i przetwórstwa rybnego. W 1910 roku mieszkało tu 13 386 osób, w 1950 było ich 11 166, a w 1998 pozostało 8601. Większość osób migruje do Reykjavíku.
W pozostałym (rozproszonym) osadnictwie na terenie gminy zamieszkiwało 710 osób[2].
Geografia
Geograficznie region ten zajmuje obszar Półwyspu Północno-Zachodniego, połączonego z resztą wyspy wąskim przesmykiem o szerokości 12 km. Linia brzegowa jest bardzo dobrze rozwinięta – jej długość wynosi 2100 km, co stanowi 1/3 linii brzegowej całej wyspy. Wzdłuż niej można znaleźć ponad 50 fiordów i zatok, sięgających niekiedy 10 km w głąb lądu. Wnętrze półwyspu zajmują góry o spłaszczonych wierzchowinach, o wysokościach sięgających 900 m n.p.m., które opadają stromym ścianami do oceanu. Wiek bazaltowych skał oceniany jest na 16 milionów lat.
Atrakcje turystyczne
Najciekawszym miejscem regionu jest Ísafjörður, gdzie można obejrzeć stare XVIII-wieczne budynki oraz zwiedzić muzeum żeglugi i rybołówstwa w tym regionie. Ponadto zainteresowaniem turystów cieszy się nieskażona ludzką obecnością natura. Wielu z nich przyjeżdża podziwiać stanowiska dzikiego ptactwa, gnieżdżącego się na skalnych urwiskach.
Do przyrodniczych atrakcji regionu należą:
czerwona plaża Rauðasandur, na której od bywa doroczny festiwal muzyczny
klif Látrabjarg, będący najbardziej na zachód wysuniętym punktem Islandii