PROFILPELAJAR.COM

Verónica Sánchez Calderón
	; Verónica Sánchez (2016)
Data i miejsce urodzenia	1 lipca 1977 ; Sewilla
Zawód	aktorka
Lata aktywności	od 1996

Ten artykuł należy dopracować:

od 2016-11 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Verónica Sánchez Calderón (ur. 1 lipca 1977 r. w Sewilli) – hiszpańska aktorka.

Zadebiutowała w teatrze w 1996 r. Uwagę mediów przykuła rola Evy Capdevilla w serialu Rodzina Serrano (,2003 r.). Od tego czasu kariera aktorki nabrała tempa. Do tej pory, otrzymała trzy nominacje do nagrody Goya; za Al-sur-de Granada, Camarón i Gordos oraz nominację do nagrody ACE Award ACE za Al-sur-de Granada.

Życiorys

W 1996 roku opuściła swoje rodzinne miasto i przeniosła się do Madrytu, gdzie studiowała sztukę dramatyczną, dzieląc mieszkanie z aktorem Felixem Gomez. W czasie studiów wykonywała sporadyczne występy w sztukach takich jak Bodas de sangre de Lorca (2002 r.).

Jej życie zmieniło się, kiedy zdobyła rolę w Al-sur-de Granada (2003, Fernando Colomo), gdzie zagrała Julianę, młodą kobietę, będącą w ciąży z pisarzem Geraldem Brenanem (Matthew Goode). Szczery i energiczny został zmuszony do dojrzałej decyzji ze względu na jego zaangażowanie w rzeczywistość społeczną. Jakby nie było, gra aktorska Sánchez przypadła do gustu Luisowi San Narciso, który zdecydował się na przyjęcie jej do ekipy Rodziny Serrano (Telecinco, 2003-2008). Tam zagrała Evę, najstarszą córkę Lucii (Belén Rueda), nauczycielki, która wzięła ślub ze swą pierwszą, spełnioną miłością Diego Serrano. Jednakże Eva zakochała się w jego synu Marcosie (Fran Perea). Sánchez grała postać o dziesięć lat młodszą od niej.

Rola w tym serialu przyniosła Sánchez popularność i sławę, ale także dała powód do plotek. Była nękana przez brukowce, źródło wiadomości dla zwykłych ludzi, którzy często prawili jej "komplementy". Jednakże przyniosło to również pewne korzyści: nabycie prawa własności domu i nominację do nagrody Goya za Najlepszy Debiut, która wpadła w ręce Maríi Valverde.

Jeszcze podczas kręcenia serialu Sánchez nosiła w sobie zamiar podjęcia nowego kroku w swojej karierze filmowej. Wraz ze swym byłym współlokatorem Felixem Gomezem zagrała w komedii noszącej tytuł El año de la garrapata. W tej roli wcieliła się a Sarę, studentkę-dziewicę, członkinię zespołu rockowego o nazwie Las Siux grającą w klubie nocnym o nazwie „23-F 1981”. Zagrała także w Calentito, gdzie ponownie pojawił się motyw dorosłego dziecka tracącego niewinność, przyjmowania realnego świata takim, jakim jest, podejmowania własnych decyzji oraz umiejętności dokonywania własnych ocen w życiu.

Zanim na ekrany kin weszła komercyjna wersja tego filmu, Sánchez była już w centrum uwagi. Camarón to film biograficzny o życiu wirtuoza muzyki flamenco (w istocie nazywał się on Isla Monge Cruz). Aktorka grała tu żonę kompozytora zwaną La Chispa. Jednym z głównych wątków jest cierpienie żony człowieka, który chciał, aby pomóc mu przezwyciężyć nałóg i podjąć walkę z agresywnym rakiem płuc, który mógł go zabić. Aby sprostać swojej roli, spotkała się z prawdziwą Dolores Montoya. Sánchez zaczęła odczuwać, że jej kariera rozwija się naprawdę.

Natychmiast po zdjęciach, Sánchez dołączyła do obsady filmu Dwie strony łóżka, w którym grała Martę, kobietę, która porzuca narzeczonego, aby rozpocząć związek lesbijski. W musicalu jej postać nie darzyła swej dziewczyny zbyt dużym przywiązaniem i ostatecznie wybrała emocjonalną wolność. Dzięki tej roli ponownie ukazała się dojrzałość aktorska Sánchez .

W maju Sánchez zaczęła promować Calentito, po czym wyjechała, by dołączyć do obsady Mojej Sarah, gdzie głównymi gwiazdami byli: Daniel Guzmán, Fernando Fernan Gomez, Manuel Lozano i hyllida Law. Po filmie udała się na Festiwal Filmowy w San Sebastian w celu promowania Camarón.

Ze względu na swoje zobowiązania filmowe, Sánchez opuściła Rodzinę Serrano. W dniu 15 grudnia 2005 r., Eduardo Noriega i Silvia Abascal ogłosili, że została nominowana do nagrody Goya dla najlepszej aktorki drugoplanowej, co można już uznać za obietnicę przystąpienia do przemysłu. Zaledwie dwa tygodnie po premierze Dwóch stron łóżka .

W 2006 roku zagrała w pierwszym sezonie serialu Geneza: w umyśle mordercy, gdzie zagrała psycholog kryminalną i przyjęła rolę w filmie Trzynaście róż (2007). Pod koniec roku otrzymała nominację do medalu kręgu kinematografów za film Moja Sarah (2006).

Role filmowe

Rok	Tytuł filmu	Rola
2003	Al-sur-de Granada	Juliana
2004	Mirados	Verónica
2004	Rok kleszcza	Ana
2005	Calentito	Sara
2005	Camarón	La Chispa
2005	Dwie strony łóżka	Marta
2006	Moja Sarah	Marina
2007	Trzynaście róż	Julia
2007	Zenitarm	Laura Arroyo
2009	Gordos	Paula