Ćwiczenia były prowadzone na szeroką skalę zarówno jeśli chodzi o wykorzystany sprzęt, obszar działania jak i zakres ćwiczeń. W manewrach brały udział lekkie oraz ciężkie okręty nawodne, niszczyciele m.in. Jamaran, okręty z bronią rakietową, okręty podwodne różnych typów, m.in.: Tariq i Ghadir, samoloty bezzałogowe, myśliwce, helikoptery, jednostki działań specjalnych oraz pomocnicze[2][3].
Testowano pociski rakietowe ziemia-ziemia, ziemia-woda, ręczne wyrzutnie rakietowe oraz torpedy nowej konstrukcji z napędem elektrycznym[4][5].
Trzeciego dnia zrealizowano scenariusz zwalczania przeciwnika przez myśliwce wspierane przez marynarkę.
[6]
Ósmego dnia wszystkie jednostki równocześnie atakowały cele zarówno naziemne jak i powietrzne.
[7]
1 stycznia 2012 poinformowano o udanym teście rakiety krótkiego zasięgu typu ziemia-powietrze Mehrab[8]. Wystrzelono go z pokładu okrętu[9].
2 stycznia 2012 poinformowano o udanym teście rakiety dalekiego zasięgu typu ziemia-woda Qader(Ghader)
[10] o zasięgu 200 km co w tej kategorii oznacza raczej krótki, a co najwyżej średni[11], rakiety typu ziemia-ziemia Noor średniego zasięgu oraz pocisków przeciwokrętowych krótkiego zasięgu Nasr[12][11]. Irańscy marynarze ćwiczyli również odbijanie statku z rąk terrorystów i uczyli się ochraniać statki przed piratami[11].
