Ulica Płatnicza w Warszawie

Ulica Płatnicza w Warszawie
Stare Bielany
Ilustracja
Ulica Płatnicza, widoczna jedna z zabytkowych latarni gazowych
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
ul. J. Kasprowicza
265,28 m plac Konfederacji
290,69 m ul. E. Schroegera/plac Konfederacji
546,13 m
569,28 m
591,15 m ul. S. Żeromskiego
629,84 m
745,25 m ul. Szepietowska
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ulica Płatnicza w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Płatnicza w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Płatnicza w Warszawie”
Ziemia52°16′45,3″N 20°56′44,2″E/52,279250 20,945611
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Płatnicza – ulica w warszawskiej dzielnicy Bielany.

Opis

Neon upamiętniający Korę przy ul. Płatniczej 59

Do 1951 nosiła nazwę Chełmżyńskiej[1].

Ulica rozpoczyna się od skrzyżowania z ul. Jana Kasprowicza, następnie krzyżuje się z ul. Efraima Schroegera, wpadając w plac Konfederacji. Później krzyżuje się z ul. Stefana Żeromskiego i wpada w ul. Szepietowską.

Przy ulicy znajdują się niskie budynki osiedla Zdobycz Robotnicza zbudowane w stylu dworkowym w latach 20. XX wieku. Część z nich zaprojektował Janusz Dzierżawski, zostały one wzniesione dla pracowników Zakładów Amunicyjnych „Pocisk”[2].

Przy ulicy znajdują się zabytkowe latarnie gazowe, przeniesione tam w latach 30. XX wieku podczas elektryfikacji centrum Warszawy.

W grudniu 2018 na bocznej ścianie domu pod nr 59, w którym przez kilkanaście lat mieszkała Kora, wokalistka zespołu Maanam, odsłonięto neon Miłość to wieczna tęsknota ufundowany przez Urząd Dzielnicy Warszawa-Bielany[3].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta. Tom V. Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 127. ISBN 83-85584-61-7.
  2. ↑ Tomasz Urzykowski: Stare Bielany. Gazeta Wyborcza, 17 maja 2007. [dostęp 2010-03-08]. (pol.).
  3. ↑ Konrad Wojciechowski. Neon miłości na domu Kory. „Gazeta Stołeczna”, s. 5, 19 grudnia 2018. 

Bibliografia

  • Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta: warszawskie pożegnania. T. V Żoliborz i Wola. Warszawa: Wydawnictwo Veda, 2004, s. 127-129. ISBN 83-85584-61-7.