Ulica Marymoncka – ulica w warszawskiej dzielnicy Bielany, biegnąca od skrzyżowania z ul. Stefana Żeromskiego i ul. Juliusza Słowackiego do Trasy Mostu Północnego.
Opis
Historia ulicy sięga 1819 roku, kiedy ukończono budowę Szosy Zakroczymskiej, pokrywającej się w części przebiegu z obecną ul. Marymoncką. W późniejszych latach była ona dodatkowo utwardzana oraz obsadzana drzewami. Przez pewien czas część ulicy (do Rogatek Marymonckich) nosiła także nazwę Mikołajewska.
W latach 1926–1932 na terenach dawnego carskiego poligonu powstało osiedle domów Zdobycz Robotnicza. W 1927 rozpoczęto budowę torowiska kolei młocińskiej, która kursowała tędy do 1943. Po podjęciu w 1938 decyzji o likwidacji lotniska mokotowskiego na polach południowych Młocin rozpoczęto budowę lotniska bielańskiego.
Do 1939 początkowym odcinkiem ulicy Marymonckiej była obecna ul. Juliusza Słowackiego[1]. W 1953 wybudowano po wschodniej stronie ulicy linię tramwajową, uruchomiono ją 7 listopada tego samego roku. Początkowo kursowała nią linia „28” z pętli przy ulicy Potockiej do nieistniejącego obecnie krańca Młociny[2].
W czasie okupacji niemieckiej nazwę ulicy zmieniono na Modlinerstrasse, mieszkańcy nie używali jednak tej nazwy[3].
W II połowie lat 50. na terenach dawnego lotniska rozpoczęła się budowa osiedla Wrzeciono (tzw. Młociny-Brzeziny).
W czasach PRL, do reformy sieci drogowej w 1985 roku, była fragmentem drogi państwowej nr 10[4] i drogi międzynarodowej E81[4][5][6].
Ulica na całej długości posiada dwa pasy ruchu w obie strony oddzielone pasem zieleni oraz torowisko tramwajowe usytuowane po wschodniej stronie ulicy. Wzdłuż niemal całej ulicy Marymonckiej wytyczona jest droga rowerowa, zarówno po wschodniej jak i zachodniej stronie. W całości jest fragmentem drogi wojewódzkiej nr 637.
Ważniejsze obiekty
Przypisy
- ↑ Spółdzielnie żoliborskie, Żoliborz.net. [dostęp 2015-03-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- ↑ Historia linii tramwajowej 28, Trasbus
- ↑ Krzysztof Dunin-Wąsowicz: Na Żoliborzu 1939–1945. Warszawa: Książka i Wiedza, 1984, s. 39. ISBN 83-05-11180-6.
- ↑ a b Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, s. 155.
- ↑ Plan Warszawy, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1963 . Brak numerów stron w książce
- ↑ Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7. Brak numerów stron w książce