Ulica Grenadierów w Warszawie

Ulica Grenadierów w Warszawie
Grochów
Ilustracja
Ulica Grenadierów, widok w kierunku al. Jerzego Waszyngtona
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
światła 73 m ul. Białowieska
139 m ul. Zgierska
192 m ul. Kutnowska
260 m ul. Szczawnicka
światła 320 m ul. Majdańska
483 m ul. Fundamentowa
światła 551 m al. Stanów Zjednoczonych
617 m ul. Spalinowa
661 m ul. Chroszczewska
745 m ul. Cyraneczki
902 m ul. Kirasjerów
światła 1 000 m al. Jerzego Waszyngtona
1 054 m ul. Lubomira
światła 1 301 m ul. Międzyborska
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Grenadierów w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Grenadierów w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Grenadierów w Warszawie”
Ziemia52°14′27,4″N 21°04′53,6″E/52,240944 21,081556
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Grenadierów – ulica w warszawskiej dzielnicy Praga-Południe.

Historia

Nazwa ulicy pochodzi od francuskiego słowa grenadier, oznaczającego formację pieszą powstałą na zachodzie Europy w pierwszej połowie XVII w., której głównym zadaniem było miotanie granatów ręcznych.

W latach 30. XX wieku w rejonie Grochowa rozparcelowywano liczne kolonie, wsie i osady jak Witolin, Wysypka czy Zalina. Ulica Grenadierów wytyczona została na skos przez istniejące tu wcześniej miejscowości. Działalność Spółki Wodnej Obwodu Wawerskiego, powołanej z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Grochowa w 1924 roku, dzięki której udało się osuszyć okoliczne podmokłe grunty i poprawić znacząco warunki sanitarne, także znacząco wpłynęły na napływ nowych mieszkańców[1].

W latach 1961−1965 w rejonie ulicy zbudowano osiedle Grenadierów[2].

Ważniejsze obiekty

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Kasprzycki: Korzenie miasta: warszawskie pożegnania. T.3, Praga. Warszawa: "Veda", 1998, s. 234-236. ISBN 83-85584-52-8.
  2. ↑ Krzysztof Jabłoński i in.: Warszawa: portret miasta. Warszawa: Arkady, 1984, s. strony nienumerowane (Kronika odbudowy, budowy i rozbudowy 1945−1982). ISBN 83-213-2993-4.
  3. ↑ Komenda - dane teleadresowe. praga-poludnie.policja.gov.pl. [dostęp 2024-01-09].