Okręt został dwukrotnie zaatakowany przez samolot Douglas B-18 Bolo należący do USAF, ale nie odniósł żadnych uszkodzeń.
1 stycznia 1943
O godzinie 18:53, U-175 został zaatakowany w pobliżu Sierra Leone przez brytyjską łódź latającą z 270 dywizjonu RAF przy użyciu pięciu bomb; odniósł niewielkie uszkodzenia.
30 stycznia 1943
O godzinie 16:57, wracający U-Boot został zaatakowany na południowy wschód od Dakaru przez brytyjską łódź latającą z 270. dywizjonu za pomocą sześciu bomb. Rozległe uszkodzenia ograniczyły możliwość zanurzania, a wyciek ropy naftowej spowodował poważne straty paliwa uzupełnione 11 lutego przez U-118.
17 kwietnia 1943 roku okręt napotkał aliancki konwój HX-233 (podczas całego rejsu był on atakowany przez osiem niemieckich U-Bootów, tracąc tylko jeden statek – „Fort Rampart”) na południowy zachód od Irlandii, na pozycji 47.53N, 22.04W. Przystąpił do ataku w zanurzeniu na amerykański zbiornikowiec „G. Harrisson”, kiedy załoga kutra Straży Wybrzeża Stanów Zjednoczonych USS „Spencer” wykryła go i zaatakowała bombami głębinowymi. U-175 został zmuszony do wynurzenia i zaatakowany ogniem artyleryjskim z otaczających go okrętów. Okręt został zajęty przez oddział pryzowy z USS „Spencer” dowodzony przez porucznika Rossa P. Bullarda, lecz niemieccy marynarze podczas procedury ewakuacyjnej otworzyli zawory denne, zatapiając okręt[5].
Atak przeżyło 41 marynarzy spośród 54 znajdujących się na okręcie. Wśród zabitych znalazł się dowódca, Korvettenkapitän Heinrich Bruns.
.jpg)
