U-100 (1940)

U-100
ilustracja
Historia
Stocznia

Germania

Położenie stępki

15 grudnia 1939

Wodowanie

18 października 1940

 Kriegsmarine
Wejście do służby

19 grudnia 1940

Zatopiony

17 marca 1941

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 753 t
w zanurzeniu 857 t

Długość

66,5 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,8 w.
w zanurzeniu 8 w.

Zasięg

na powierzchni 9700 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 70 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

44

U-100 – niemiecki okręt podwodny typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1940.

Historia

Zamówienie na kolejny okręt podwodny typu VII B zostało złożone w stoczni Germaniawerft w Kilonii 15 grudnia 1937. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 22 maja 1939. Wodowanie nastąpiło 10 kwietnia 1940, wejście do służby 30 maja 1940. Jedynym dowódcą był Kapitänleutnant Joachim Schepke.

Po wejściu do służby wszedł w skład 7. Flotylli okrętów podwodnych, w ramach której stacjonował w Kilonii i Saint-Nazaire. Przez pierwsze miesiące służby wykorzystywany do treningu nowej załogi. Okręt zatonął podczas swojego szóstego patrolu bojowego 17 marca 1941.

Ciężko uszkodzony przez brytyjskie niszczyciele HMS „Walker” i HMS „Vanoc” za pomocą bomb głębinowych, zmuszony do wynurzenia został staranowany przez „Vanoca” i zatonął. Zginęło 38 członków załogi, sześciu zdołało się uratować. Do czasu zatonięcia podczas swych sześciu patroli bojowych U-100 zdołał zatopić 26 jednostek nieprzyjaciela o łącznej wyporności 137 819 BRT.

Bibliografia

  • www.uboat.net: U-100. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.net: U-100. [dostęp 2008-11-04]. (ang.).