Mecz w formule Twenty20 trwa około trzech godzin, co jest znacznym skróceniem czasu gry w stosunku do kilkudniowych testów czy całodziennych (a czasem przeciągających się do następnego dnia) ODI. Dzięki temu stała się popularna wśród kibiców chcących oglądać krótsze, bardziej dynamiczne mecze, a także wśród stacji telewizyjnych jako znacznie lepiej nadająca się do transmitowania.
Pierwszy międzynarodowy mecz Twenty20 odbył się 17 lutego2005 r. w Auckland, a Nowa Zelandia (170) przegrała z Australią (214/5).
Obecnie coraz bardziej popularne stają się mecze międzynarodowe w formule Twenty20; wszystkie państwa posiadające test status mają za sobą już przynajmniej jeden mecz tego typu, a w 11-24 września 2007 w Południowej Afryce rozegrane zostały pierwsze Mistrzostwa Świata w Krykiecie Twenty20 2007. Mistrzem świata zostały Indie, który zwyciężyły w finale z Pakistanem 157-5 do 152 (5 runami).
Charakterystyka
Mecz Twenty20 charakteryzuje się agresywniejszą i bardziej ryzykowną grą ze strony drużyny odbijającej. W wyniku tego odnotowuje się więcej boundaries (cztero- i sześciopunktowych zagrań), a co za tym idzie drużyny osiągają wyższą średnią punktów na over (najczęściej od 7 do 10). Dla porównania, w meczach ODI średnia ta wynosi od 5 do 7 punktów, a meczach testowych rzadko przekracza 6. Rzadziej też dochodzi do wyeliminowania wszystkich graczy, dlatego wynik punktowy opiera się raczej na batsmanach, niż na bowlerach.
Zasady
Stosowane są standardowe zasady krykieta, z pewnymi wyjątkami:
Jeżeli zostanie ogłoszony no ball z powodu przekroczenia popping crease przez bowlera, kara wynosi dwa runy, a jego następny rzut to free-hit, a batsman może być wyeliminowany jedynie poprzez run out.
W jednym inningsie dany bowler może rzucać tylko przez cztery overy.
Sędzia może zasądzić pięć karnych runów na niekorzyść danej drużyny, jeśli uzna, że ta marnuje czas
Jeśli drużyna rzucająca nie rozpocznie swojego 20. overa w ciągu 75 minut, drużyna odbijająca otrzymuje premię w wysokości sześciu runów za każdego overa rozegranego po upłynięciu 75. minuty.
w dowolnym momencie nie więcej niż pięciu fielderów może znajdować się na leg side
podczas pierwszych sześciu overów maksymalnie dwóch zawodników może się znajdować poza "polem 30 jardów" (obszar w kształcie rozciągniętego koła wyznaczany przez okręgi o średnicy 30 jardów ze środkami w miejscu środkowych stumpów obu wicketów)
po pierwszych sześciu overach poza tym obszarem znajdować się może jednocześnie maksymalnie pięciu fielderów
Jeśli mecz, w którym konieczne jest wyłonienie zwycięzcy, zakończy się wynikiem remisowym, zarządzany jest Super Over - każda z drużyn nominuje trzech batsmanów i jednego bowlera i rozgrywa dodatkowy mini-innings, który kończy się po jednym overze lub stracie dwóch wicketów. Drużyna która zdobędzie więcej runów wygrywa; w przypadku remisu Super Over jest powtarzany.[1]
Dawniej mecze remisowe były rozstrzygane przez bowl-out.
