PROFILPELAJAR.COM

Trzcinnik prosty
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	trzcinnik
Gatunek	trzcinnik prosty
	Nazwa systematyczna
	Calamagrostis stricta (Timm) Koeler; Descr. Gramin.: 105 (1802)
Synonimy
	Calamagrostis neglecta (Ehrh.) Gaertn., Mey. et Scherb.;
	Calamagrostis neglecta (Ehrh.) Gaertn., Mey. et Scherb.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Trzcinnik prosty (Calamagrostis stricta (Timm) Koeler) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Występuje w strefie chłodnej półkuli północnej na południu sięgając do środkowej Europy, Kaukazu, środkowej Azji i Kalifornii w Ameryce Północnej, poza tym obecny w Andach w Ameryce Południowej^[3]. W Polsce rozpowszechniony na północy i wschodzie, rzadki na południu^[4].

Morfologia

Pokrój: Bylina kępowa z długim kłączem wytwarzająca podziemne rozłogi za pomocą których intensywnie się rozprzestrzenia tworząc zwarte fitocenozy.
Łodyga: Sztywno wzniesione, nagie, szczytem szorstkie źdźbła, wysokości 0,3–1 m.
Kłącze: Silne kłącze rozgałęzia się na liczne, cienkie rozłogi podziemne osiągające do 100 cm długości i grube nadziemne o długości kilku cm.
Liście: Z wierzchu szarozielone, matowe, długości 10–25 cm i 1,5–5 mm szerokości, lancetowate, zwinięte lub płaskie. Języczek liściowy dość długi, pochwa liściowa naga.
Kwiaty: Kwiaty w kłoskach zebrane w kwiatostan - prosto wzniesioną wiechę długości 10–30 cm. Kłoski jednokwiatowe, długości 3–4,5 mm, w różnych odcieniach fioletu. Słupek jeden, z trzema znamionami; pręciki trzy. Plewy jajowato-lancetowate, zaostrzone, długości ok. 3 mm. Plewka górna długa do 2,5 mm stępiona. Plewka dolna troszkę krótsza od plew, szorstka, barwy zielonkawej, nieprzejrzysta, z wieńcem włosków u podstawy oraz prostą ością, długości zbliżonej do plewki, wychodzącą poniżej środka jej grzbietu.
Owoc: Okryty plewkami ziarniak o długości 1,5 mm i 0,4 mm szerokości.

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina. Kwitnie od czerwca do lipca. Kwiaty są wiatropylne.
Siedlisko: Występuje w miejscach wilgotnych, na podmokłych łąkach, torfowiskach niskich oraz przejściowych.
Fitosocjologia: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu (O.) Caricetalia nigrae^[5].
Genetyka: Liczba chromosomów 2n = 28, 56.

Zmienność

Tworzy mieszańce z trzcinnikiem leśnym (Calamagrostis arundinacea), lancetowatym (C. canescens) - C. × gracilescens Blytt oraz piaskowym (C. epigejos) - C. × strigosa (Wahlb.) Hartmann^[6].

Zagrożenia i ochrona

Gatunek umieszczony na polskiej czerwonej liście w kategorii NT (bliski zagrożenia)^[7].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-28] (ang.).
↑ Calamagrostis stricta (Timm) Koeler, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-06] .
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając (red.), MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 103, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

Bibliografia

Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-12-28] (ang.).

[powo-3] Calamagrostis stricta (Timm) Koeler, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-06] .

[4] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając (red.), MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 103, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[6] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[7] Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]