Dolomite 1300 – wersja podstawowa, bazowe wyposażenie, pojedyncze lampy przednie, silnik 1.3 OHV
Dolomite 1500 – tak samo jak 1300, silnik 1.5 OHV
Dolomite 1500HL – bogatsze wyposażenie, silnik 1.5 OHV
Dolomite 1850HL – bogatsze wyposażenie, silnik 1.85 SOHC
Dolomite Sprint – sportowa odmiana, silnik 2.0 SOHC 16V
Historia
Model Dolomite był ostatnim pojazdem stworzonym w ramach projektu małego sedana (nazwa „Project Ajax”), którego początki sięgają roku 1965 – premiera modelu 1300. Triumph 1300 został zaprojektowany jako następca dla tylnonapędowego Heralda[2], 1300 został wyposażony w przedni napęd oraz silnik R4 o pojemności 1296 cm³. Wprowadzony we wrześniu 1970 model 1500 charakteryzował się innym pasem przednim jak i tylnym zaprojektowanym przez Michelottiego oraz większym silnikiem R4 o pojemności 1493 cm³.
Model 1300 odniósł jednak umiarkowany sukces rynkowy; z powodu m.in. wysokiej ceny samochód nie zbliżył się do wyników sprzedaży osiąganych przez prostszego i tańszego Heralda. Z tego powodu we wrześniu 1970 roku uruchomiono produkcję uproszczonego tylnonapędowego pojazdu opartego na modelu 1300, nosił on nazwę Triumph Toledo.
Dolomite / Dolomite 1850 HL
Dolomite, zaprojektowany jako następca dla przednionapędowego modelu 1500 jak i 6-cylindrowego Vitesse, został zaprezentowany na London Motor Show w październiku 1971 roku. Pełna produkcja ruszyła rok później – w październiku 1972[3]. Pojazd używał przedłużonej konstrukcji samonośnego nadwozia z przednionapędowego Triumpha 1500, układ napędowy oraz zawieszenie przejęto zaś z tylnonapędowego Toledo.
Pierwotnie jako źródło napędu używano silnika R4 o pojemności 1854 cm³ OHC, generował on moc maksymalną 92 KM (68 kW) co niosło za sobą dobre osiągi. Ten sam silnik używany był przez Saaba w modelu 99[4].
Triumph Dolomite był produkowany głównie na rynek brytyjski i australijski, egzemplarze z kierownicą po lewej stronie są niezwykle rzadkie, prawdopodobnie wyprodukowane zostało nie więcej niż 200 sztuk Triumpha Dolomite 1850 HL z kierownicą po lewej stronie.[potrzebny przypis]
Dolomite Sprint
Osiągi podstawowej wersji modelu Dolomite były na dość wysokim poziomie, pojazd odstawał jednak od rywali takich jak BMW 2002. By temu zaradzić Triumph rozpoczął w czerwcu 1973 produkcję wersji Dolomite Sprint, mimo że miała ona zostać uruchomiona już rok wcześniej[5].
Do napędu użyto dwulitrowego silnika R4 z jednym wałkiem rozrządu (SOHC) i czterema zaworami na cylinder. Dzięki zastosowaniu dwóch gaźników udało się osiągnąć moc maksymalną rzędu 126 KM (93 kW). Mimo że konstruktorzy w fazie testów byli w stanie osiągnąć z tego silnika moc ponad 150 KM (110 kW)[6], na linii produkcyjnej niemożliwe było osiągnięcie tej samej jakości co w laboratorium, toteż moc montowanych silników wahała się pomiędzy 125-130 KM. Z tego powodu początkowe oznaczenie modelu, Dolomite 135, zostało zastąpione przez krótsze Dolomite.
Dolomite Sprint był pierwszym produkowanym masowo samochodem osobowym z silnikiem wyposażonym w układ multivalve, projekt cylindra wygrał brytyjską nagrodę Design Council w 1974[7].
.jpg)
