Triumf miłości (hiszp. Triunfo del amor) – meksykańska telenowela wyprodukowana i wyemitowana w latach 2010–2011 przez grupę medialną Televisa. Jest to remake meksykańskiej telenoweli z 1998 roku pt. Cristina. Druga adaptacja wenezuelskiej telenoweli Cristal (1985-1986).
Fabuła
Maria Desamparada (Maite Perroni) jest niezwykle piękną i młodą kobietą z osobowością szlachetną, delikatną i urzekającą. Maria w wieku trzech lat trafiła do sierocińca prowadzonego przez zakonnice, gdzie mieszkała i wychowywała się. Dziewczyna dorastała z myślą, że została porzucona na ulicy przez swoją matkę, podczas gdy w rzeczywistości jej matką jest Victoria Sandoval (Victoria Ruffo), znana i sławna projektantka mody, która w młodości zakochała się w Juanie Pablo, młodzieńcu, który miał zostać księdzem. W noc przed jego wyjazdem Victoria zaszła z nim w ciążę, jednak on nigdy się o tym nie dowiedział. Gdy o ciąży dowiedziała się matka Juana Pabla, Bernanda, wyrzuciła Victorię na ulicę. Victoria samotnie wychowywała córkę, jednak, po trzech latach Bernarda odnalazła Victorię i postanowiła się jej pozbyć powodując wypadek, przez który to Maria zaginęła na długie lata. Victoria próbowała odnaleźć córkę, jednak bezskutecznie. Cały swój czas poświęca pracy, bo nie może pogodzić się z tą życiową tragedią, która ją spotkała. Maria dorastała z bardzo dużą nienawiścią do swoich rodziców ale przede wszystkim do matki, ponieważ nie potrafiła nigdy zrozumieć dlaczego ona ją porzuciła. Kiedy Maria opuszcza sierociniec znajduje mieszkanie i przyjmuje pod swój dach dwie lokatorki Nati (Susana Diazayas) i Lindę (Dorismar). Te trzy dziewczyny różnią się od siebie fizycznie jak i moralnie, ale prawdziwa przyjaźń wiąże je razem na zawsze. Życie Marii jest wypełnione wieloma nieprzyjemnymi niespodziankami jak i problemami. Maria poznaje Osvalda Sandovala (Osvaldo Rios) - męża Victorii, który dowiaduje się o tym, że wielkim marzeniem Marii jest zostać modelką tak dobrą i sławną jak Victoria Sandoval, którą traktuje z szacunkiem i podziwem. Za sprawą Osvalda Victoria zatrudnia Marię jako modelkę (obie nie wiedzą o swoim pokrewieństwie). Victoria traktuje córkę z pogardą i arogancją, zwłaszcza, że dostrzega w niej, że jest identyczna jak ona w jej wieku. Tymczasem Maria spotyka Maximiliana Sandovala (William Levy), syna Osvalda z poprzedniego małżeństwa i pasierba Victorii. Jest on nieprawdopodobnie uwodzicielski, początkowo próbuje uwieść Marię, lecz później oboje zakochują się w sobie do szaleństwa. Przed ślubem z Marią, Max dowiaduje się, że jego była dziewczyna Ximena (Dominika Paleta) jest w ciąży. Krzyżuje to jego plany ślubu z ukochaną. Maria, czuje się zraniona i oszukana. Po czasie również dowiaduje się, że jest w ciąży i chce ukryć prawdę przed Maximilianem aby nigdy się o tym nie dowiedział. Po pięciu miesiącach Maximiliano dowiaduje się, że Maria spodziewa się dziecka, a on jest jego ojcem. Mężczyzna jest obecny podczas narodzin swojego potomka. Maria mocno się stara aby nie wpaść w pokuszenie Maximiliana mimo iż bardzo go kocha ponieważ jest on żonaty. Ximena ma wypadek samochodowy i rodzi przedwcześnie z komplikacjami oraz wpada w problemy psychiczne, co sprawia, że małżeństwo Maxa jest jedną wielką farsą, tym bardziej, że jedyną kobietą, którą kocha jest Maria. Dzięki ciężkiej pracy i poświęceniom Maria staje się sławna jako super modelka, udowadniając Victorii i wielu innym osobom, że była w stanie osiągnąć to czego chciała w życiu. Sława, pieniądze i chwała wiele zmieniają w życiu Maxa i Marii. Wśród wszystkich przeszkód, i spisków które uniemożliwiały im bycie szczęśliwymi znajdzie się triumf miłości.
Wersja polska
W Polsce telenowela była emitowana w TV4 od 26 maja 2011 o godz. 19.00[1][2] do 15 marca 2012. W ramówce TV4 telenowelę zastąpił serial Zakazane uczucie[3].
Opracowaniem wersji polskiej zajęła się Karolina Władyka. Lektorem serialu był Radosław Popłonikowski.
Obsada
Nagrody i nominacje
Premios Califa de Oro 2011
Źródło:[5][6]
Premios Oye 2012
Kategoria |
Osoby |
Wynik
|
Najlepszy utwór przewodni z telenoweli, serialu lub filmu w języku hiszpańskim |
A partir de hoy w wykonaniu Marco Di Mauro i Maite Perroni |
Nominacja[7]
|
Przypisy
Linki zewnętrzne
1958-1969
1958 |
|
---|
1959 |
|
---|
1960 |
|
---|
1961 |
|
---|
1962 |
|
---|
1963 |
|
---|
1964 |
|
---|
1965 |
|
---|
1966 |
|
---|
1967 |
|
---|
1968 |
|
---|
1969 |
|
---|
1970-1979
1970 |
|
---|
1971 |
|
---|
1972 |
|
---|
1973 |
|
---|
1974 |
|
---|
1975 |
|
---|
1976 |
|
---|
1977 |
|
---|
1978 |
|
---|
1979 |
|
---|
1980-1989
1980 |
|
---|
1981 |
|
---|
1982 |
|
---|
1983 |
|
---|
1984 |
|
---|
1985 |
|
---|
1986 |
|
---|
1987 |
|
---|
1988 |
|
---|
1989 |
|
---|
1990-1999
1990 |
|
---|
1991 |
|
---|
1992 |
|
---|
1993 |
|
---|
1994 |
|
---|
1995 |
|
---|
1996 |
|
---|
1997 |
|
---|
1998 |
|
---|
1999 |
|
---|
2000-2009
2000 |
|
---|
2001 |
|
---|
2002 |
|
---|
2003 |
|
---|
2004 |
|
---|
2005 |
|
---|
2006 |
|
---|
2007 |
|
---|
2008 |
|
---|
2009 |
|
---|
2010-2019
2010 |
|
---|
2011 |
|
---|
2012 |
|
---|
2013 |
|
---|
2014 |
|
---|
2015 |
|
---|
2016 |
|
---|
2017 |
|
---|
2018 |
|
---|
2019 |
|
---|
2020-2029
2020 |
|
---|
2021 |
|
---|
2022 |
|
---|
2023 |
|
---|
2024 |
|
---|
2025 |
|
---|