Są to mikroskopijne grzyby strzępkowe charakteryzujące się wytwarzaniem zarówno gładkościennych makro-, jak i mikrokonidiów. Makrokonidia są w większości wytwarzane bocznie bezpośrednio na strzępkach lub na krótkich konidioforach. Są cienkościenne, maczugowate do wrzecionowatych i mają wielkość 4–14 × 8–86 μm i podzielone są przegrodami w liczbie od 1–12. Są nieliczne lub nie występują u wielu gatunków. Mikrokonidia są znacznie liczniejsze. Są kuliste, gruszkowate lub maczugowate, zna trzonkach lub bez trzonków. Tworzą się pojedynczo na bokach strzępek lub w gronach w kształcie winogron. Niektóre izolaty zarodnikują tylko na odpowiednich podłożach. Tworzą pudrowe, aksamitne lub woskowate kolonie na agarze dekstrozowym Sabourauda. Rewers dzięki wytwarzanym pigmentom o barwie białej, różowej, czerwonej, fioletowej, żółtej lub brązowej[3].
Wytwarzają enzymy keratynaza, proteinaza, elastaza, za pomocą których mogą rozpuszczać keratynę i inne białka strukturalne warstwy rogowej skóry, paznokci i włosów[3].
W zależności od siedliska dzieli się je na 3 grupy:
gatunki antropofilne: żyją pasożytniczo na skórze, włosach i paznokciach ludzi, np. Trichophyton tonsurans, Trichophyton rubrum;
gatunki zoofilne: żyją pasożytniczo na sierści i skórze różnych ssaków, na przykład Trichophyton equinum, Trichophyton verrucosum;
gatunki geofilne: żyją głównie w ziemi na opadłych skórach i kopytach i rzadko są pasożytami, na przykład Trichophyton ajelloi[3].
