Tramwaj wodny w Szczecinie (w latach 1960–1963 także hydrobus) – system transportu wodnego, który funkcjonował w latach 1960–1963 i 2017–2021 w Szczecinie.
Historia
Zdjęcie „Margitki” z 1960 roku
Początki historii tramwaju wodnego w Szczecinie sięgają zimy 1958 r., kiedy z inicjatywy ówczesnego dyrektora MZK Szczecin Zygmunta Klonka polska delegacja udała się do Węgierskiej Republiki Ludowej w celu zapoznania się z ofertą sprzedaży dwóch statków[1]. Ostatecznie z uwagi na specyfikę polskich warunków eksploatacji podjęto decyzję o zamówieniu dwóch fabrycznie nowych statków. Ich dostawa miała miejsce w maju 1960 r. drogą lądową do Gliwic, a następnie Odrą do Szczecina[2]. Z powodu braku zgody Żeglugi Szczecińskiej na wykorzystanie dworca morskiego, przystań zlokalizowano na nabrzeżu w sąsiedztwie mostu Długiego. Infrastrukturę przystani stanowiły trzy stare wagony tramwajowe, które przebudowano odpowiednio na kasę biletową, poczekalnię i bar[3]. Tramwaj wodny cieszył się w Szczecinie dużym zainteresowaniem. 18 lipca 1963 r. Miejska Rada Narodowa podjęła jednak decyzję o likwidacji systemu i przekazaniu statków Żegludze Szczecińskiej[4]. Powodem miała być chęć likwidacji konkurencji między MZK a przedsiębiorstwami zajmującymi się żeglugą na Odrze[1].
15 lipca 2017 r. reaktywowano tramwaj wodny w Szczecinie z wykorzystaniem zbudowanego w szczecińskiej stoczni jachtowej katamaranu „Enterprise”, na sezonowej trasie okrężnej z przystani przy Bulwarze Piastowskim wokół Wyspy Grodzkiej[5][6][7]. Po raz ostatni rejsy odbyły się w 2021 r.[7]
Pierwszy z zakupionych statków. Na początku 1963 r. pierwotne białe malowanie zmieniono na biało-niebiesko-pomarańczowe. Zmieniono je z powrotem na białe w kwietniu 1963 r. Na początku lat 70. XX wieku wycofany z eksploatacji. W 1971 r. wymagający remontu statek odkupiło od Żeglugi Szczecińskiej miasto Kruszwica wraz z lokalnym oddziałem PTTK[8]. Po przeprowadzeniu napraw statek przemianowano na „Rusałka” i wykorzystywano do przewożenia turystów po jeziorze Gopło. Pozostawał w eksploatacji jeszcze w 2021 r.[9]
„Juliszka”
Drugi z zakupionych statków. Na początku lat 70. XX wieku wycofany z ruchu[9], dalsze losy nie są znane.
