Torpedowce typu Ardjoeno
Kraj budowy
|
Wielka Brytania Holandia
|
Użytkownicy
|
Koninklijke Marine
|
Stocznia
|
Yarrow Shipbuilders(inne języki), Poplar Rijkswerf(inne języki), Amsterdam Fijenoord(inne języki), Schiedam
|
Wejście do służby
|
1887–1892
|
Wycofanie
|
1911–1919
|
Zbudowane okręty
|
10
|
Dane taktyczno-techniczne[1] [2]
|
Wyporność
|
normalna: 79–90 ton
|
Długość
|
38,35–39,22 m
|
Szerokość
|
3,97 m
|
Zanurzenie
|
1,83–2,06 m
|
Napęd
|
1 maszyna parowa 1 kocioł lokomotywowy moc 725-1089 KM, 1 śruba
|
Prędkość
|
19,1–22,8 węzła
|
Zasięg
|
1400 Mm przy prędkości 10 węzłów
|
Załoga
|
16
|
Uzbrojenie
|
2 działa kal. 37 mm (2 x I) 2 wt kal. 450 mm (2 x I)
|
Torpedowce typu Ardjoeno – holenderskie torpedowce z lat 80. XIX wieku. W latach 1886–1892 w stoczniach Yarrow Shipbuilders(inne języki) w Poplar, Rijkswerf(inne języki) w Amsterdamie i Fijenoord(inne języki) w Schiedam zbudowano 10 okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Koninklijke Marine w latach 1887–1892, a z listy floty skreślono je w latach 1911–1919.
Projekt i budowa
Okręty typu Ardjoeno były pierwszymi holenderskimi jednostkami zaliczanymi do torpedowców I klasy[1] . Dwie pierwsze jednostki powstały w Wielkiej Brytanii, a pozostałe osiem zbudowano w stoczniach krajowych[1] .
Okręty zbudowane zostały w stoczni Yarrow(inne języki) w Poplar (dwa), Rijkswerf(inne języki) w Amsterdamie (siedem) i Fijenoord(inne języki) w Schiedam (jeden)[1] [2]. Jednostki zostały zwodowane w latach 1886–1889[2][3].
Okręt
|
Stocznia
|
Wodowanie
|
Wejście do służby
|
Los
|
„Ardjoeno”
|
Yarrow
|
1886
|
1887
|
wycofany 1911
|
„Batok”
|
Rijkswerf
|
1887
|
1889
|
wycofany 1912
|
„Dempo”
|
Fijenoord
|
1887
|
1887
|
wycofany 1911
|
„Cycloop”
|
Rijkswerf
|
1887
|
1888
|
wycofany 1918
|
„Habang”
|
1888
|
1888
|
wycofany 1912
|
„Goentoer”
|
7 listopada 1888
|
1892
|
wycofany 1913
|
„Empong”
|
Yarrow
|
1888
|
1890
|
wycofany 1919
|
„Foka”
|
Fijenoord
|
1888
|
1889
|
wycofany 1913
|
„Krakatau”
|
1888
|
1888
|
wycofany 1913
|
„Idjen”
|
31 lipca 1889
|
1889
|
wycofany 1919
|
Dane taktyczno-techniczne
Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 38,35–39,22 metra, szerokości 3,97 metra i zanurzeniu 1,83–2,06 metra[1] [2]. Wyporność normalna wynosiła od 79 do 90 ton[1] [2]. Jednostki napędzane były przez maszynę parową mocy od 725 do 1089 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy[1] [3]. Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła od 19,1 do 22,8 węzła[3][2]. Okręty zabierały zapas 10 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 1400 Mm przy prędkości 10 węzłów[1] [3].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się dwa pojedyncze działa Hotchkiss kalibru 37 mm L/20[1] [2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1] [2][a].
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy[1] [3].
Służba
Torpedowce typu Ardjoeno zostały przyjęte w skład Koninklijke Marine w latach 1887–1892[1] . Jednostki wycofano ze składu floty między 1911 a 1919 rokiem[1] [4].
Uwagi
- ↑ Brassey 1894 ↓, s. 349 podaje, że kilka jednostek wyposażonych było w trzy wyrzutnie torped.
Przypisy
Bibliografia