Torpedowce typu Ardjoeno

Torpedowce typu Ardjoeno
Kraj budowy

 Wielka Brytania
 Holandia

Użytkownicy

 Koninklijke Marine

Stocznia

Yarrow Shipbuilders(inne języki), Poplar
Rijkswerf(inne języki), Amsterdam
Fijenoord(inne języki), Schiedam

Wejście do służby

1887–1892

Wycofanie

1911–1919

Zbudowane okręty

10

Dane taktyczno-techniczne[1][2]
Wyporność

normalna: 79–90 ton

Długość

38,35–39,22 m

Szerokość

3,97 m

Zanurzenie

1,83–2,06 m

Napęd

1 maszyna parowa
1 kocioł lokomotywowy
moc 725-1089 KM, 1 śruba

Prędkość

19,1–22,8 węzła

Zasięg

1400 Mm przy prędkości 10 węzłów

Załoga

16

Uzbrojenie

2 działa kal. 37 mm (2 x I)
2 wt kal. 450 mm (2 x I)

Torpedowce typu Ardjoenoholenderskie torpedowce z lat 80. XIX wieku. W latach 1886–1892 w stoczniach Yarrow Shipbuilders(inne języki) w Poplar, Rijkswerf(inne języki) w Amsterdamie i Fijenoord(inne języki) w Schiedam zbudowano 10 okrętów tego typu. Jednostki weszły w skład Koninklijke Marine w latach 1887–1892, a z listy floty skreślono je w latach 1911–1919.

Projekt i budowa

Okręty typu Ardjoeno były pierwszymi holenderskimi jednostkami zaliczanymi do torpedowców I klasy[1]. Dwie pierwsze jednostki powstały w Wielkiej Brytanii, a pozostałe osiem zbudowano w stoczniach krajowych[1].

Okręty zbudowane zostały w stoczni Yarrow(inne języki) w Poplar (dwa), Rijkswerf(inne języki) w Amsterdamie (siedem) i Fijenoord(inne języki) w Schiedam (jeden)[1][2]. Jednostki zostały zwodowane w latach 1886–1889[2][3].

Okręt Stocznia Wodowanie Wejście do służby Los
Ardjoeno Yarrow 1886 1887 wycofany 1911
Batok Rijkswerf 1887 1889 wycofany 1912
Dempo Fijenoord 1887 1887 wycofany 1911
Cycloop Rijkswerf 1887 1888 wycofany 1918
Habang 1888 1888 wycofany 1912
Goentoer 7 listopada 1888 1892 wycofany 1913
Empong Yarrow 1888 1890 wycofany 1919
Foka Fijenoord 1888 1889 wycofany 1913
Krakatau 1888 1888 wycofany 1913
Idjen 31 lipca 1889 1889 wycofany 1919

Dane taktyczno-techniczne

Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 38,35–39,22 metra, szerokości 3,97 metra i zanurzeniu 1,83–2,06 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła od 79 do 90 ton[1][2]. Jednostki napędzane były przez maszynę parową mocy od 725 do 1089 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy[1][3]. Prędkość maksymalna napędzanych jedną śrubą okrętów wynosiła od 19,1 do 22,8 węzła[3][2]. Okręty zabierały zapas 10 ton węgla, co zapewniało zasięg wynoszący 1400 Mm przy prędkości 10 węzłów[1][3].

Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się dwa pojedyncze działa Hotchkiss kalibru 37 mm L/20[1][2]. Broń torpedową stanowiły dwie pojedyncze wyrzutnie kal. 450 mm[1][2][a].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 16 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3].

Służba

Torpedowce typu Ardjoeno zostały przyjęte w skład Koninklijke Marine w latach 1887–1892[1]. Jednostki wycofano ze składu floty między 1911 a 1919 rokiem[1][4].

Uwagi

  1. Brassey 1894 ↓, s. 349 podaje, że kilka jednostek wyposażonych było w trzy wyrzutnie torped.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m Gogin 2021 ↓.
  2. a b c d e f g h Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 376.
  3. a b c d e Brassey 1894 ↓, s. 349.
  4. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 365.

Bibliografia