Tomás Estrada Palma (ur. 9 lipca 1832, zm. 4 listopada 1908) – prezydent Kuby, jeden z przywódców ruchu powstańczego przeciwko Hiszpanom 1868–1878, prezydent 1875 (zwierzchnik władz powstańczych) i od 20 maja 1902 do 28 września 1906.
Życiorys
Generał wojsk powstańczych, w latach 1877-1882 przebywał w niewoli hiszpańskiej, następnie udał się na emigrację. Od 1895 do 1902 był przedstawicielem ruchu niepodległościowego Kuby w Stanach Zjednoczonych. W 1906 wzrost opozycji skłonił go do wezwania na pomoc armii amerykańskiej[1].
Przypisy
| Prezydent |
|
|---|
Tymczasowi
Gubernatorzy |
|
|---|
| Prezydenci |
- José Miguel Gómez (1909–1913)
- Mario García Menocal (1913–1921)
- Alfredo Zayas (1921–1925)
- Gerardo Machado (1925–1933)
- Alberto Herrera Franchi (p.o., 1933)
- Carlos Manuel de Céspedes (p.o., 1933)
- Pentarchia (p.o., 1933)
- Ramón Grau San Martín (1933–1934)
- Carlos Hevia (p.o., 1934)
- Manuel Márquez Sterling (p.o., 1934)
- Carlos Mendieta (p.o., 1934–1935)
- José Agripino Barnet (p.o., 1935–1936)
- Miguel Mariano Gómez (1936)
- Federico Laredo Brú (1936–1940)
- Fulgencio Batista (1940–1944)
- Ramón Grau San Martín (1944–1948)
- Carlos Prío Socarrás (1948–1952)
- Fulgencio Batista (p.o., 1952–1955)
- Andrés Domingo (p.o., 1954–1955)
- Fulgencio Batista (1955–1959)
- Anselmo Alliegro (p.o., 1959)
- Carlos Manuel Piedra (p.o., 1959)
- Manuel Urrutia Lleó (1959)
- Osvaldo Dorticós Torrado (1959–1976)
|
|---|
Przewodniczący
Rady Państwa |
|
|---|
| Prezydenci |
|
|---|
![]()
