Thomas Cole urodził się w Bolton w Anglii w rodzinie niezamożnego kupca. W 1818 razem z rodziną wyemigrował do Ameryki i zamieszkał w Steubenville w Ohio. W 1825 r. przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie szybko zdobył popularność jako pejzażysta. Malował również sceny alegoryczne, pisał poezje, prowadził dzienniki. W latach 1829–1832 i 1841–1842 przebywał za granicą, głównie w Anglii i we Włoszech. W tym czasie zainteresował się tematyką alegoryczną i historyczną, pracując pod wpływem Williama Turnera i Johna Martina stworzył dwa duże cykle Dzieje imperium - 1836 (5 obrazów) i Podróż życia - 1839–1840 i 1842 (4 obrazy alegoryczne ukazujące etapy życia ludzkiego).
Cole był samoukiem, rysunku uczył się z popularnych podręczników dla amatorów. Całe życie zdawał sobie sprawę ze swoich braków warsztatowych, dlatego unikał przedstawiania sylwetek ludzkich na pierwszym planie. Zmarł tuż po swych 47. urodzinach w Catskill. Po jego śmierci ogłoszono żałobę narodową[1].