The Widow in the Bye Street

The Widow in the Bye Street – poemat[1] angielskiego poety Johna Masefielda[2][3], wydany w 1912 roku w jednym woluminie z utworem The Everlasting Mercy. Utwór jest napisany strofą królewską[4] (rhyme royal[5]), czyli zwrotką siedmiowersową układaną pentametrem jambicznym (dziesięciozgłoskowcem), rymowaną ababbcc[6], występującą w poezji angielskiej od XIV wieku. Formy tej Masefield użył także w poematach Dauber, King Cole i Daffodil Fields. Utwór The Widow in the Bye Street opowiada historię wdowy Gurney, która traci zmysły po tym, jak jej syn Jimmy zostaje powieszony za popełnioną zbrodnię[7][8].

Przypisy

  1. ↑ Joyce Kilmer: John Masefield (1878–1967). Bartleby.com. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  2. ↑ John Masefield, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-09] (ang.).
  3. ↑ John Masefield (1878–1967). warpoets.org. [dostęp 2016-11-02]. (ang.).
  4. ↑ Wiktor Jarosław Darasz: Mały przewodnik po wierszu polskim. Kraków: Towarzystwo Milośników Języka Polskiego, 2003, s. 148-149. ISBN 83-900829-6-9.
  5. ↑ rhyme royal, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-04-09] (ang.).
  6. ↑ Rhyme royal (rime royale). PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  7. ↑ John Masefield. en.wikisource.org. s. 8. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).
  8. ↑ John Masefield 1878–1967. poetry.literaturelearning.org. [dostęp 2017-04-09]. (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne