The Epic of London; an Epic Poem in Ten Cantos and Twenty Rhapsodies

Katedra św. Pawła w Londynie. Fotografia z drugiej połowy XIX wieku
Claude Monet, Parlament w Londynie
Westminster w XIX wieku

The Epic of London; an Epic Poem in Ten Cantos and Twenty Rhapsodies – utwór poetycki szkockiego duchownego, poety i muzykologa Johna Fredericka Rowbothama (1859-1925)[1]. Utwór, jak zaznaczono w podtytule, składa się z dziesięciu pieśni i dwudziestu rapsodów. Został napisany zarówno wierszem regularnym, przy użyciu dziewięciowersowej strofy spenserowskiej[2][3][4], jak i nieregularnym. Bohaterem utworu jest londyńska metropolia.

As on the journey of my life I passed,
From darkness coming, unto darkness bound,
I found myself amid a city vast.
Mortals in millions compassed me around;
A unit 'mong their millions I was found.
As one who, ages since, has joined the dead,
And mid the myriad myriads under ground
He lieth nameless, undistinguished:
So was I 'mid the swarms o'erwhelming, round me spread.

Przypisy

  1. ↑ John Frederick Rowbotham (1859–1925). Bartleby.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  2. ↑ Spenserian stanza. PoetryFoundation.org. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  3. ↑ Spenserian stanza, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-01-05] (ang.).
  4. ↑ Karen P.L. Hardison: What is the Spenserian stanza?. enotes.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).

Bibliografia