Teodor Szajnok (ur. 1833, zm. 1894) – polski artysta fotograf, publicysta[1]. Członek założyciel i wiceprezes Zarządu Klubu Miłośników Sztuki Fotograficznej we Lwowie[2][3]. Autor podręcznika Przewodnik fotograficzny dla użytku fotografów zawodowych i miłośników[3][4].
Życiorys
Teodor Szajnok związany z lwowskim środowiskiem fotograficznym – mieszkał, pracował, tworzył we Lwowie[1][3]. Od 1865 roku prowadził zakład fotograficzny, przejęty po Hipolicie Chołoniewskim – zakład założony przez Chołoniewskiego w 1843 roku jako pierwszy zakład dagerotypii we Lwowie, przemianowany w 1851 na zakład fotograficzny[1][3]. Miejsce szczególne w twórczości Teodora Szajnoka zajmowała m.in. fotografia architektury, fotografia krajobrazowa, fotografia krajoznawcza oraz fotografia portretowa (m.in. uczestników powstania styczniowego)[1][3][5][6].
Był pierwszym w Polsce popularyzatorem techniki reprodukcji zdjęć metodą światłodruku (albertotypii), był autorem m.in. Albumu krasiczyńskie (1868) oraz Albumu żółkiewskie (1869) – albumów fotograficznych, ilustrowanych pierwszymi ręcznie odbijanymi światłodrukami w Polsce[3].
W marcu 1891 roku Teodor Szajnok był jednym z inicjatorów oraz współzałożycielem Klub Miłośników Sztuki Fotograficznej we Lwowie, w którym od początku istnienia klubu pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu KMSF[2][3]. Od maja 1891 roku, w ramach działalności klubu – sprawował kuratelę nad sekcją artystyczną (działalnością konkursową oraz wystawienniczą)[3].
