Tatjana Łołowa

Tatjana Łołowa
ilustracja
Imię i nazwisko

Татяна Лолова

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1934
Sofia

Data i miejsce śmierci

22 marca 2021
Sofia

Zawód

aktorka

Lata aktywności

1955–2021

Tatjana Łołowa (bułg. Татяна Лолова, ur. 10 lutego 1934 w Sofii, zm. 22 marca 2021 tamże[1]) – bułgarska aktorka teatralna i filmowa. Była najbardziej znana z ról komediowych, które grała przez ponad 40 lat kariery, dzięki czemu zyskała reputację jednej z najpopularniejszych bułgarskich aktorek.

Życiorys

Łołowa urodziła się w stolicy Bułgarii. Jej matka była pochodzenia rosyjsko-ukraińskiego, a ojciec bułgarskiego i był księgowym. W 1955 roku ukończyła Narodową Akademię Sztuk Teatralnych i Filmowych im. „Krystjo Sarafowa” w klasie profesora Stefana Surchadżiewa[2]. Po ukończeniu studiów dostała angaż w Teatrze Dramatycznym im. Sawa Ognjanowa w Ruse, gdzie pracowała do końca 1956 roku, kiedy dołączyła do zespołu nowo powstałego Teatru Satyrycznego im. Aleko Konstantinowa w Sofii[3]. Grała w nim do 1976 roku. W latach 1977–1989 pracowała w Teatrze Sofia, a w 1989 roku wróciła do Teatru Satyrycznego. Występowała także na scenie Teatru 199 m.in. w sztukach Staromodna komedia Aleksieja Arbuzowa i Nie pamiętam niczego Arthura Millera. Stworzyła wiele ról komediowo-satyrycznych, w których prezentuje szeroką gamę możliwości od farsy i bufonady po groteskę i satyrę. Od 1987 roku była członkiem Związku Filmowców Bułgarskich[2][3].

Filmografia

  • 1961: Ostatnia runda, tyt. org. Poslednijat rund
  • 1964: Newerojatna istorija
  • 1968: Słuczajat Penlewe
  • 1969: Ptici i chrytki
  • 1971: Goya – oder Der arge Weg der Erkenntnis
  • 1973: Babie lato, tyt. org. Siromaszko ljato
  • 1974: Weczni wremena
  • 1974: Bezdomny, tyt. org. Kyszti bez ogradi
  • 1974: Poslednijat ergen
  • 1976: Świerszcz w uchu, tyt. org. Szturec w uchoto
  • 1977: Gwiazdy we wlosach, lzy w oczach, tyt. org. Zwezdi w kosite, syłzi w oczite
  • 1978: Ciepło, tyt. org. Topło
  • 1983: Bon szans, inspektore!
  • 1984: Niebezpieczny urok, tyt. org. Opasen czar
  • 1987: Trzynasta narzeczona księcia, tyt. org. 13-tata godenica na princa
  • 1994: Przypadki Makarowa, tyt. org. Makarow
  • 1994: Ljubowni syniszta
  • 1997: Razgowor s ptici
  • 1998: Po końcu świata, tyt. org. Sled kraja na sweta
  • 2003: Podróż do Jerozolimy, tyt. org. Pytuwane kym Jerusalim
  • 2007: Wesoły autobus, tyt. org. Letete s Rosinant
  • 2010: Sbogom, mamo
  • 2014: Bułgarska rapsodia, tyt. org. Byłgarska rapsodija
  • 2016: Barter
  • 2017: Lili Ribkata

Przypisy

Linki zewnętrzne