Tageta (jap. 田下駄) – obuwie robocze używane w starożytnej Japonii w okresie Yayoi podczas prac rolnych. Były to długie deski o długości ponad 50 cm i szerokości ok. 40 cm, z wywierconymi otworami na rzemienie obejmujące stopę[1]. Umożliwiały swobodne chodzenie po podmokłych polach ryżowych, zabezpieczając przed ugrzęźnięciem stóp w bagiennym gruncie[2]. Od tageta wywodzi się bezpośrednio klasyczne japońskie obuwie geta[3].
Przypisy
- ↑ Encyklopedia historyczna świata, tom III, Kraków 2000, str. 81.
- ↑ Louis Frédéric, Japan Encyclopedia, Cambridge, Massachusetts 2002, str. 922.
- ↑ Daniel Sosnoski, Introduction to Japanese Culture, Boston 1996, str. 85.