Tadeusz Kryspin Staniszewski

Tadeusz Kryspin Staniszewski
Herb
Pobóg
Data urodzenia

po 1748

Data śmierci

po 1795

Ojciec

Zygmunt Jan Staniszewski

Matka

Katarzyna Łączkowska

Żona

Karolina Grabowska

Tadeusz Kryspin Staniszewski herbu Pobóg (zm. po 1795) – szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1783 roku[1], komisarz cywilno-wojskowy ziemi czerskiej w roku 1792, poseł na sejm grodzieński, członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku[2].

Życiorys

Był synem Zygmunta Jana Staniszewskiego. Przeznaczony przypuszczalnie do stanu duchownego, uczył się w seminarium misjonarzy w Rzymie i przyjął święcenia subdiakońskie. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego z ziemi czerskiej w 1764 roku.[3]. W końcu lat 70. nawiązał romans z wojewodziną nowogrodzką, Franciszką z Woronieckich Jabłonowską, wdową po Józefie Aleksandrze w 1780 przejął administrację jej rozległymi majątkami. Zmuszony przez ojca, zerwał więzi z Jabłonowską. W tym czasie w 1782 porzucił stan duchowny. W 1783 został szambelanem.

Przed rozpoczęciem obrad sejmowych w Grodnie przystąpił do konfederacji targowickiej. W czasie sejmu w roku 1793 otrzymywał miesięcznie po 50 dukatów z kasy posła rosyjskiego Jakoba Sieversa. 22 lipca 1793 roku podpisał traktat cesji przez Rzeczpospolitą ziem zagarniętych przez Rosję a 25 września cesji ziem zagarniętych przez Prusy w II rozbiorze Polski[4].

Po podpisaniu II rozbioru Polski wysunął (podobno z inspiracji Stanisława Augusta Poniatowskiego) projekt wysłania delegacji dziękczynnej do Katarzyny II. Po wybuchu insurekcji kościuszkowskiej zaangażował się po jej stronie publicznie odczytał akt powstania w swojej wsi Ostrołęka, a 17 kwietnia w chwili wybuchu walk w Warszawie, uzbroił swoich ludzi i przyłączył się do akcji zbrojnej i dowodził na Nowym Mieście. 1 maja w Czersku podpisał akces ziemi czerskiej do powstania. Wszystko to nie uchroniło go jednak przed aresztowaniem 8 maja na osobiste polecenie Tadeusza Kościuszki aresztowany za udział w sejmie grodzieńskim, składał zeznania przed deputacją indagacyjną. W czasie przesłuchań wydaje się, że został uwolniony z zarzutów, po czym wycofał się z życia publicznego.[5]

Przypisy

  1. Antoni Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, 1963, s. 437.
  2. Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 54.
  3. Akt elekcyi Roku Tysiąć Siedemset Sześćdziesiątego Czwartego, Miesiąca Sierpnia, Dnia dwudziestego siódmego, s. 91.
  4. Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 23,36.
  5. Tadeusz Kryspin Staniszewski biografia w iPSB

Bibliografia

  • Antoni Trębicki: Opisanie Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie: O rewolucji roku 1794. opracował i wstępem poprzedził Jerzy Kowecki. Warszawa: 1967.
  • Zwycięstwo czy klęska? W 190 rocznicę powstania kościuszkowskiego. praca zbiorowa pod redakcją Henryka Kocója. Katowice: 1984.