Tadeusz Bereżnicki (ur. 13 sierpnia 1899 w Makowie Podhalańskim, zm. 20 września 1920 pod Bilwinami) – żołnierz armii austriackiej i Armii Polskiej we Francji, podoficer Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się 13 sierpnia 1899 w Makowie Podhalańskim, w rodzinie Andrzeja i Marianny ze Studnickich[1][2]. Absolwent szkoły ludowej. Wyuczył się kowalstwa.
W marcu 1917 został wcielony do armii austriackiej, a w 1918 wzięty do niewoli włoskiej. Tu wstąpił do organizujących się we Włoszech polskich oddziałów wojskowych. W ich składzie został przewieziony do Francji i został żołnierzem Błękitnej Armii. Po powrocie do kraju, będąc w składzie III batalionu 4 pułku strzelców podhalańskich, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[2]. Poległ 20 września 1920 pod Bilwinami podczas brawurowego ataku na nieprzyjaciela[2]. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[3].
Ordery i odznaczenia
Przypisy
Bibliografia