Tadeusz Bereźnicki

Tadeusz Bereżnicki
Ilustracja
kapral kapral
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1899
Maków Podhalański

Data i miejsce śmierci

20 września 1920
pod Bilwinami

Przebieg służby
Lata służby

1917–1920

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Błękitna Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

4 Pułk Strzelców Podhalańskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Tadeusz Bereżnicki (ur. 13 sierpnia 1899 w Makowie Podhalańskim, zm. 20 września 1920 pod Bilwinami) – żołnierz armii austriackiej i Armii Polskiej we Francji, podoficer Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 13 sierpnia 1899 w Makowie Podhalańskim, w rodzinie Andrzeja i Marianny ze Studnickich[1][2]. Absolwent szkoły ludowej. Wyuczył się kowalstwa.

W marcu 1917 został wcielony do armii austriackiej, a w 1918 wzięty do niewoli włoskiej. Tu wstąpił do organizujących się we Włoszech polskich oddziałów wojskowych. W ich składzie został przewieziony do Francji i został żołnierzem Błękitnej Armii. Po powrocie do kraju, będąc w składzie III batalionu 4 pułku strzelców podhalańskich, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej[2]. Poległ 20 września 1920 pod Bilwinami podczas brawurowego ataku na nieprzyjaciela[2]. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari”[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  2. a b c d Polak (red.) 1991 ↓, s. 17.
  3. Legutko 1929 ↓, s. 51.

Bibliografia