Szymon J. Wróbel (ur. 13 września 1986 w Żywcu) – polski reżyser filmów dokumentalnych, dziennikarz i pisarz. Czlonek stowarzyszenia Unia Literacka^[1]

W 2005 ukończył I LO im. Mikołaja Kopernika w Żywcu^[2]. Następnie podjął studia dzienne na wydziale Politologii i Komunikacji społecznej Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, gdzie w 2010 obronił pracę magisterską pt. Ks. Adam Boniecki i Tygodnik Powszechny z katolicką doktryną medialną w tle. Studiował również zaocznie Organizację Produkcji Filmowej i Telewizyjnej w Szkole Filmowej im. Krzysztofa Kieślowskiego Uniwersytetu Śląskiego. Studiów tych nie skończył.

Jako dziennikarz związany był m.in. z krakowskim „Dziennikiem Polskim”^[3], jak również czasopismami lifestylowymi „Lounge Magazyn”^[4] i „Move Out”. Dla platformy Orange stworzył i zrealizował programy Czego słuchają gwiazdy? i Start. Pracował również przy produkcji programów Pokolenie UE i Kraków dla początkujących w TVP3 oraz dla TVN przy drugiej i trzeciej edycji programu Mam talent!. Od wiosny 2021 prowadzi w Radiu Bielsko cotygodniową audycję pt. Pozycja obowiązkowa na weekend, poświęconą współczesnej literaturze i jej twórcom^[5]. Współpracuje też z miesięcznikiem „Znak”^[6] i z „Newsweekiem”^[7].

W 2013 odbyła się premiera pierwszego dokumentu Szymona J. Wróbla pt. „Jego oczami”^[8], który opowiada historię ks. Józefa Tischnera. Jest również autorem książki pod tym samym tytułem, która trafiła do księgarń 13 września 2014. Jego drugi film dokumentalny pt. Z domu… trafił na ekrany kin we wrześniu 2016^[9]. W listopadzie 2017 odbyła się premiera trzeciego filmu pt. Ojciec, czyli o Pieronku^[10], a w październiku 2018 – premiera książki pod tym samym tytułem, która ukazała się nakładem wydawnictwa MG. Rok 2021 był czasem publkacji książki Wróbla pt. Humorem i (U)śmiechem poświęconej poczuciu humoru^[11]. W 2022 odbyła się premiera kolejnego filmu dokumentalnego Jukace, ilustrującego tradycje i obrzędowość Żywiecczyzny^[12]. W kwietniu 2024 ukazała się nowa książka pt. Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają^[13]. Jeszcze w tym samym miesiącu publikacja znalazła się na liście bestsellerów Empiku w kategorii reportaż/literatura faktu^[14].

2012

• Jego oczami, reżyseria, scenariusz, producent

2016

• Z domu..., reżyseria, scenariusz, producent

2017

• Ojciec, czyli o Pieronku, reżyseria, scenariusz, producent

2022

• Jukace, reżyseria, scenariusz

2014

• Jego oczami, czyli To, co nie zostało dopowiedziane w najnowszym dokumencie o ks. Józefie Tischnerze, Wydawnictwo M, Kraków

2018

• Ojciec, czyli o Pieronku, wydawnictwo MG, Warszawa

2021

• Humorem i (u)Śmiechem, wydawnictwo MG, Warszawa

2024

• Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają, Wydawnictwo SQN, Kraków

W 2013 roku został nominowany przez redakcję Dziennika Zachodniego w kategorii „Człowiek roku Żywiecczyzny 2012”. W plebiscycie tym był najmłodszym nominowanym i zajął 2. miejsce. Nominowany był również w kategorii „Dziennikarz roku 2012” w Plebiscycie Koalicji Marek Ziem Górskich. Zwyciężył w plebiscycie „Osobowość roku 2017” w kategorii „Kultura”, nominowany za to, że „swoimi filmami dokumentalnymi stara się opowiadać o ważnych osobach lub wydarzeniach związanych z Żywiecczyzną, dzięki czemu popularyzuje ten region, przybliża jego bogatą, a zarazem skomplikowaną historię”^[15]. W roku 2018 otrzymał z rąk burmistrza miasta medal pamiątkowy 750-lecia Żywca, „Za promowanie Żywca i Żywiecczyzny”^[16]. W roku 2022 wyróżniony odznaką „Zasłużony dla województwa śląskiego”^[17][18].

• Szymon Wróbel w bazie filmpolski.pl
• Szymon Wróbel w bazie Filmweb