Sztych (z niem.der Stich, pchnięcie)[1] – ostre zakończenie głownibroni białej. Stanowi zazwyczaj trzecią część długości głowni, najbardziej oddaloną od rękojeści[2].
Potocznie sztychem określa się niekiedy „pchnięcie” przeciwnika ostrym końcem broni białej w trakcie walki. W języku niemieckim koniec głowni to der Ort[1].
Sztychy mieczy wczesnośredniowiecznych – opracowanie poświęcone formie i funkcjonalności sztychów mieczy europejskich z okresu między VI a XI stuleciem.
