Szkoła Podstawowa nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu – placówka oświatowa powstała w 1918 r. jako Szkoła Powszechna w Przasnyszu. Przeobrażała się na przestrzeni ponad 100 lat, obecnie jako Szkoła Podstawowa nr 1 usytuowana jest przy ul. Żwirki i Wigury 4 i ul. Szkolnej 2.
Historia
Geneza
W 1918 r. po odzyskaniu niepodległości powstała Szkoła Powszechna w Przasnyszu. Nie miała własnego lokalu, izby lekcyjne znajdowały się w domach prywatnych, dlatego powstała inicjatywa wybudowania szkoły. 10 maja 1924 r. z inicjatywy burmistrza Bronisława Matuszewskiego i społeczeństwa odbyło się uroczyste otwarcie placówki, podczas którego był obecny prezydent Rzeczypospolitej Stanisław Wojciechowski. Szkoła Powszechna znajdowała się przy ulicy Błonie i była szkołą siedmioklasową, kierowana najpierw przez Henryka Kempę[a], a po jego odejściu przez Stanisława Deptałę. W 1930 r. odbyła się wizyta ostatniego prezydenta Rzeczypospolitej Ignacego Mościckiego, nastąpiło nadanie placówce jego imienia z nazwą Siedmioklasowa Publiczna Szkoła Powszechna im. Prezydenta Ignacego Mościckiego. 3 września 1939 r. do miasta wkroczyły wojska niemieckie 12 Dywizji Piechoty, które jako nieprzyjacielskie operowały w bitwie pod Mławą. Budynek szkoły został zajęty przez okupanta i przeznaczony na szpital dla wojska. Wiosną 1940 r. aresztowano wielu nauczycieli szkoły, wywieziono ich do obozów koncentracyjnych w Dachau, Mauthausen oraz do obozów pracy przymusowej w Prusach, gdzie zginęli w tych miejscach. Szkoła nie funkcjonowała, jednak nauczyciele zrzeszeni w Tajnej Organizacji Nauczycielskiej, narażając własne życie, uczyli na tajnych kompletach[3][4][5][6].
Szkoła w latach 1945–1974
Po wyzwoleniu spod okupacji hitlerowskiej w styczniu 1945 r. w Przasnyszu przystąpiono do organizacji szkolnictwa w mieście. Zdewastowany budynek szkoły był remontowany i porządkowany. Pierwszym kierownikiem szkoły został Kazimierz Milewski, a po nim Jan Bukowski, Jan Mach, a po nim Józef Murawski. 1 września 1948 r. przy Szkole Powszechnej nr 1 powstała jeszcze jedna placówka oświatowa – Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa, której dyrektorem został kierownik Szkoły nr 1 Jan Bukowski. W 1949 r. po powołaniu Komitetów Rodzicielskich i Opiekuńczych, Szkoła nr 1 przyjęła opiekę Powiatowego Przedsiębiorstwa Budowlanego w Przasnyszu. W 1951 r. powstał Centralny Ośrodek Doskonalenia Kadr Oświatowych, a szkołą bazową została Szkoła nr 1, Aleksander Drwęcki został powołany na instruktora metodycznego fizyki i chemii. W 1952 r. zarządzeniem Ministra OświatySzkoła Powszechna została zamieniona na Szkołę Podstawową nr 1. W 1959 r. Komitet Opiekuńczy Szkoły – Przasnyskie Przedsiębiorstwo Budowlane – ufundował szkole sztandar. W 1958 r. 64 Pułk Szkolny zadeklarował opiekę nad szkołą jako komitet opiekuńczy. W latach 1961–1963 niektóre klasy Szkoły funkcjonowały w budynku koszarowym 64 Pułku Szkolnego przy ul. Makowskiej[7]. W 1961 r. w związku z powołaniem Powiatowych Ośrodków Metodycznych Szkoła Podstawowa nr 1 stała się placówką bazową Ośrodka Metodycznego, którego kierownikiem został Aleksander Drwęcki[8].
1 września 1962 r. oddano do użytku nowy budynek szkoły przy ulicy Żwirki i Wigury. W 1963 r. szkoła przyjęła nazwę: Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Broniewskiego. Dyrektorem szkoły został Stanisław Nałęcz. Szkoła otrzymała również status szkoły wiodącej, a nadzór nad działalnością wiodącą władze szkolne powierzyły Aleksandrowi Drwęckiemu, kierownikowi Ośrodka Metodycznego. Komitetem opiekuńczym szkoły został 2 Ośrodek Radioelektroniczny. Nastąpiła zmiana organizacji szkoły z siedmioklasowej na ośmioklasową. W 1969 r. szczep harcerski przy szkole liczył 128 harcerzy i 110 zuchów pod komendą szczepowego Franciszka Młodzianowskiego, SKS prowadzony był przez Andrzeja Szczepańskiego. W 1972 r. zmarł płk Lesław Klisowski, który był przewodniczącym Komitetu Opiekuńczego[9].
Absolwenci Szkoły Podstawowej
Szkoła w latach 1975–1989
W 1975 r. odszedł dyrektor Stanisław Nałęcz, miejskim dyrektorem szkół został mianowany Jan Kaczyński. 26 maja 1977 r. w gabinecie dyrektora zdarzył się tragiczny wypadek: wybuchł granat bojowy, który miał być eksponatem[10]. Zginął młody żołnierz z Krakowa, który odbywał zasadniczą służbę w 2 Pułku Rozpoznania Radioelektronicznego. W szpitalu, po 10 tygodniach, nie odzyskawszy przytomności, zmarł wicedyrektor Krynicki. Ranny został również drugi żołnierz oraz uczennica Małgorzata Piastun, która w wyniku doznanych urazów, porusza się przy pomocy wózka inwalidzkiego[11]. Od roku 1978 funkcję dyrektora szkoły objęła Zofia Sękowska[12]. 13 grudnia 1981 r. do 3 stycznia 1982 r. zawieszono działalność związków zawodowych ZNP i „Solidarność” w związku ze stanem wojennym. 4 stycznia 1982 r. wznowiono lekcje. 22 kwietnia 1985 r. w wieku 46 lat zmarła dyrektorka szkoły Zofia Sękowska. W latach 1985–1996 funkcję dyrektora szkoły pełniła Honorata Makowska. W roku 1989 nastąpiły zmiany w polskiej szkole, a tym samym i w przasnyskiej jedynce. Wprowadzono zmienione programy ze wszystkich przedmiotów nauczania, do szkół powróciła religia[13][14].
Szkoła w latach 1990–2010
W 1990 r. powstało międzyszkolne koło NSZ „Solidarność”, którego przewodniczącym został Tomasz Osowski (nauczyciel Szkoły Podstawowej nr 3), zapisało się pięciu nauczycieli Szkoły nr 1 do nowego związku. 1 stycznia 1996 r. szkoły podstawowe, w tym jedynka przeszły pod opiekę samorządów terytorialnych. Nadzór pedagogiczny pozostał przy Kuratorium Oświaty i Wychowania. Od stycznia 1993 r. oddziały przedszkolne znalazły się pod zarządem Burmistrza miasta Przasnysza. W 1996 r. w związku z nie rozstrzygnięciem konkursu na dyrektora, gdyż żaden z dwóch kandydatów nie otrzymał wymaganej ilości głosów, Rada Miejska powołała na stanowisko dyrektora szkoły Arkadiusza Siejkę, nauczyciela Szkoły Podstawowej nr 2[15].
W końcu lat 90. XX wieku rozpoczął się okres przygotowań do gruntownej reformy oświaty, w wyniku której przez dwa lata Szkoła funkcjonowała jako Zespół Szkół obejmujący szkołę podstawową i gimnazjum. W 1998 r. Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu obchodziła swoje 80-lecie. W latach 1999–2002 realizowano europejski program „Sokrates Comenius”, co spowodowało nawiązanie kontaktów ze szkołami z Portugalii, Czech i Austrii. W latach 2000–2001 utworzono pierwszą klasę integracyjną. Powstawały kolejne oddziały z uczniami niepełnosprawnymi[16]. W roku szkolnym 2004/2005 Szkoła uzyskała tytuł: „Szkoła z klasą”. W latach 2007–2010 były realizowane w placówce integracyjne projekty[17][18][19]. W 2008 r. Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, w 90. rocznicę istnienia, uzyskała nowego patrona: Kawalerów Orderu Uśmiechu. W tym okresie uczyło się w niej 723 dzieci, które były pod opieką 59 nauczycieli oraz 15 pracowników administracji i obsługi[20].
Szkoła w latach 2010–2020
W latach 2010–2019 nastąpił okres intensywnej modernizacji, zakupu wielu pomocy dydaktycznych, które miały i mają na celu ułatwienie pracy uczniom, nauczycielom, pracownikom obsługi, rodzicom[19]. 11 kwietnia 2014 r. odbyło się uroczyste otwarcie nowo wybudowanej hali sportowej przy Szkole Podstawowej nr 1[21]. 29 października 2018 r. odbyły się obchody 100-lecia Szkoły Podstawowej nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu. W tym samym roku w drodze konkursu, stanowisko dyrektora na kolejnych pięć lat zostało powierzone Arkadiuszowi Siejce[22]. W 2019 r. w szkole zatrudnionych było 65 nauczycieli, 18 pracowników administracji i obsługi. Szkoła ma 28 oddziałów szkolnych i jeden oddział przedszkolny. Placówka zajmuje dwa budynki: przy ul. Żwirki i Wigury i przy ul. Szkolnej. Dyrektorem jest mgr Arkadiusz Siejka, wicedyrektorzy: mgr Justyna Kaliszewska, mgr Katarzyna Pocztowska[17][18][16].
Charakterystyka Szkoły
Przasnysz. Szkoła Podstawowa nr 1100 rocznica – Tablica pamiątkowaPrzasnysz. Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Broniewskiego
Infrastruktura
Szkoła Podstawowa nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu mieści się przy dwóch obiektach: ul. Żwirki i Wigury 4 i ul. Szkolna 2.
Zabudowa Szkoły
W skład zabudowy wchodzą:
budynek przy ulicy Żwirki i Wigury 4
dyrekcja, nauczyciele, administracja, obsługa
oddziały integracyjne
oddział przedszkolny
Logo 50 lat Orderu Uśmiechustołówka szkolna
świetlice
biblioteka
boiska sportowe
kompleks przy ul. Szkolna 2
hala sportowa
pomieszczenia zaplecza hali
Oddziały Szkoły, dyrekcja, nauczyciele, obsługa
oddziały szkolne – 28
oddział przedszkolny – 1
dyrekcja – 3
pedagog szkolny – 1
psycholog szkolny – 1
wychowawca świetlicy – 6
biblioteka – 2
nauczycieli – 65
administracja – 10
obsługa – 8
Odznaczenia, wyróżnienia
Przasnysz. Szkoła Podstawowa nr 1 im. Kawalerów Orderu UśmiechuSztandar szkoły SP nr 1Przasnysz. Główne wejście SzkołyHarcerski szczep SP1Spotkanie z uczniami w bibliotece miejskiej
Na przestrzeni lat uczniowie Szkoły byli wyróżniani, odnosili i odnoszą wiele sukcesów, w tym między innymi[23]:
wyróżnienie szkoły za udział w III konkursie czytelniczym – 1952
wyróżnienie szkoły za udział w IV konkursie czytelniczym pod hasłem „Książka naszym przyjacielem” – 1954
dyplom i odznaka „Przyjaciel Dziecka” dla Szkoły za dobrą pracę, edukację – 1962
nagroda dla szkoły, dyplom dla Aleksandra Drwęckiego, D. Włodarczyka w konkursie na najlepiej zorganizowaną pracownię fizyko-chemiczną i praktyczno-techniczną w województwie warszawskim – 1965
I miejsce na szczeblu wojewódzkim w piłce ręcznej dziewcząt – 1966
I m. na szczeblu wojewódzkim w piłce nożnej chłopców – 1967
I m. ucznia szkoły Jolanty Bojarskiej w powiatowej olimpiadzie z języka polskiego – 1973
I m. ucznia szkoły Sławomira Gadomskiego w powiatowej olimpiadzie z matematyki – 1974
I m. szkoły w IV wojewódzkiej olimpiady sportowej – 1977
I m. szkoły w koszykówce chłopców i dziewcząt w V wojewódzkiej olimpiady sportowej w Przasnyszu – 1978
I m. szkoły zespołu wokalnego harcerskiego w eliminacjach rejonowych w Festiwalu Piosenki Harcerskiej – 1980
II m. uczennicy szkoły Doroty Kozery w eliminacjach międzyszkolnych w konkursie Jan Kochanowski, zakwalifikowała się do el. wojewódzkich – 1980
I miejsce uczniów szkoły w olimpiadzie „Bezpieczeństwo Ruchu Drogowego” w eliminacjach rejonowych – 1985
II m. dla szkoły na najlepszą ekspozycję pod nazwą „40 lat PRL” w województwie – 1985
III m. w finale wojewódzkim w matematycznej olimpiadzie ucznia szkoły Piotra Hery – 1987
I m. uczniów szkoły w olimpiadzie „Bezpieczeństwo Ruchu Drogowego” w eliminacjach rejonowych – 1988
I m. ucznia L. Makowskiego szkoły w zawodach wojewódzkich w lekkiej atletyce w pchnięciu kulą – 1988
wyróżnienie dla uczennicy szkoły Ewy Chodkowskiej w finale ogólnopolskim konkursu poezji i prozy rosyjskiej i radzieckiej – 1989
dwoje uczniów szkoły: Ewa Wenda i Piotr Motacki startowali w Ogólnopolskich Mistrzostwach młodzików w wielobojach ukierunkowanych i zajęli 17 miejsce w Polsce – 1989
I m. dla Anety Stupienko na szczeblu wojewódzkim w konkursie przedmiotowym z historii – 1991
I m. dla Moniki Marzędy na szczeblu wojewódzkim w konkursie przedmiotowym z biologii – 1991
VIII m. w finale ogólnopolskim dla Anety Jędrzejczak w konkursie krasomówczym – 1992
I m. w województwie w konkursie recytatorskim – 1996
I m. w skoku wzwyż w Igrzyskach Młodzieży Szkolnej – 1997
I m. na szczeblu wojewódzkim i udział w finale ogólnopolskim w konkursie krasomówczym – 1998
laureaci, finaliści konkursów przedmiotowych w jubileusz 80-lecia szkoły – 1998
I m. ucznia szkoły w zawodach międzypowiatowych w Indywidualnych Biegach Przełajowych w Ostrołęce – 2016
dyplom i wyróżnienie za udział w XXXIX Ogólnopolskim Harcerskim „Rajdzie Wisła” – 2016
uczeń szkoły Kacper Witka za swoją bohaterską postawę, które przyczyniło się do ugaszenia pożaru mieszkania został wyróżniony przez komendanta głównego Państwowej Straży Pożarnej – 2017
II m. szkoły pod wodzą nauczyciela wf Łukasza Kosiorka w zawodach międzypowiatowych w czwórboju lekkoatletycznym w Kadzidle – 2017
I m. w drużynowym powiatowym turnieju tenisa stołowego w kategorii klas IV i VI – 2018
I m. w sztafetowych biegach przełajowych o mistrzostwo powiatu w Jednorożcu i awans do zawodów międzypowiatowych – 2018
odznaka honorowa za zasługi dla Ochrony Praw Dziecka Infantis Dignitatis Defensori – 2018
uczennice szkoły Dominika Brzostek oraz Julia Kobylińska otrzymały tytuł „Wolontariusz Roku 2018” – 2018
uczennice szkoły zajęły 2 miejsce w klasyfikacji generalnej podczas Mazowieckich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej – 2019
uczennice szkoły Zuzanna Milczarek i Zuzanna Jakubowska wygrały konkurs na opowiadanie w języku angielskim pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Adama Struzika – 2019
podziękowanie od prezydenta Andrzeja Dudy za udział w międzynarodowym projekcie edukacyjnym „Piękna Nasza Polska Cała” – 2019
nauczyciel wychowania fizycznego szkoły Łukasz Kosiorek został nominowany w plebiscycie sportowiec roku – trener roku Tygodnika Ostrołęckiego – 2019
uczeń szkoły zajął 3 miejsce w Indywidualnym Turnieju Tenisa Stołowego o Mistrzostwo Powiatu w Zarębach – 2020
uczennica szkoły klasy I c zakwalifikowała się do Ogólnopolskiego turnieju tańca online Stay Home-Dance Home – 2020
Ze Szkołą Powszechną z 1918 r., Siedmioklasową Publiczną Szkołą Powszechną im. Prezydenta Ignacego Mościckiego z 1930 r., Szkołą Podstawową nr 1 im. Władysława Broniewskiego z 1963 r., po Szkołę Podstawową nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu z 2020 – było i jest związanych wiele osób. Między innymi byli to i są:
Szkoła Powszechna → Siedmioklasowa Publiczna Szkoła Powszechna im. Prezydenta Ignacego Mościckiego → Szkoła Powszechna nr 1 → Szkoła Podstawowa nr 1 → Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Broniewskiego → Zespół Szkół → Szkoła Podstawowa nr 1 im. Władysława Broniewskiego → Szkoła Podstawowa nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu w Przasnyszu
↑Inne źródło, publikacja Aleksandra Drwęckiego podaje Henryk Kiempa[1][2].
↑Był kierownikiem szkoły w Bogatem przed wojną, uczestniczył w wojnie obronnej 1939 jako oficer, w okresie okupacji przebywał w niewoli niemieckiej, do szkoły przychodził w mundurze, został wybrany prezesem Ogniska ZNP przy Szkole nr 1, w 1948 r. został dyrektorem powstałej Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej, w 1951 r. został służbowo przeniesiony na stanowisko 11-letniej Szkoły Ogólnokształcącej w Makowie Mazowieckim.[1].
↑Był podinspektorem Wydziału Oświaty i Kultury w Przasnyszu. Kierownikiem Szkoły został w 1954 r. i był nim do 1965 r.[24].
↑ abHistoria Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu [online], Szkoła Podstawowa nr 1 z Oddziałami Integracyjnymi im. Kawalerów Orderu Uśmiechu [dostęp 2020-06-03](pol.).strona główna serwisu
Edward Drwęcki: Monografia Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Przasnyszu 1918–1998. Przasnysz: Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, Ostrołęckie Towarzystwo Naukowe im. Adama Chętnika, 1998. ISBN 83-86122-36-6.
Radosław Waleszczak: Przasnysz i powiat przasnyski w latach 1866–1939. Zarys dziejów. Rada Miejska w Przasnyszu, 1999. ISBN 83-911209-0-2.
Jarosław Chorzępa: Tradycje Niepodległościowe na Północnym Mazowszu w XIX i XX wieku. Przasnysz: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, Forteca, 2003. ISBN 83-917719-1-2.
Anna Durska, Bogumiła Szweda: Z Dziejów Przasnyskiej „Jedynki”. Szkoła Podstawowa nr 1 w Przasnyszu, 2008.
Lesław Kukawski: 11 Pułk Ułanów Legionowych. Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2012. ISBN 978-83-7769-341-4..
