Szermierka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932 – szpada indywidualnie mężczyzn

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1932
Szermierka
szpada indywidualnie mężczyzn
Złoty medal

Giancarlo Cornaggia-Medici

Srebrny medal

Francja Georges Buchard

Brązowy medal

Carlo Agostoni

Rywalizacja indywidualna w szpadzie mężczyzn na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932 została rozegrana w dniach 89 sierpnia. Wystartowało 28 zawodników z 12 krajów.

Wyniki

W rundzie pierwszej walczono w trzech grupach, z których do półfinału awansowało siedmiu najlepszych zawodników z grupy 1 i 2 oraz sześciu zawodników z grupy 3. W półfinale rywalizowano w dwóch grupach, z których po 6 najlepszych zawodników awansowało do finału. Rywalizowano systemem każdy z każdym. Pojedynek trwał do 3 trafień. Zasady punktacji: 2 pkt za zwycięstwo, 1 pkt za remis 0 za porażkę. W przypadku równej ilości punktów o kolejności zawodników decydowała liczba otrzymanych trafień. W przypadku, gdy pojedynek nie miał już wpływu na układ tabeli, nie był rozgrywany.

Runda 1

Grupa A

Miejsce Zawodnik SR GB BB ST AL EP DJ BM HC   P TZ TO Kwal.
1. Saverio Ragno 3:1 3:2 3:2 3:1 3:0 3:2 3:2 3:0 16 24 10 Q
2. Francja Georges Buchard 1:3 2:3 3:2 3:2 3:1 3:1 3:0 3:1 12 21 13 Q
3. Belgia Xavier De Beukelaer 2:3 3:2 3:0 3:1 1:3 3:2 3:0 10 19 14 Q
4. Szwecja Sven Thofelt 2:3 2:3 0:3 1:3 3:2 3:0 3:0 3:1 8 17 15 Q
5. Dania Aage Leidersdorff 1:3 2:3 1:3 3:1 3:3 3:2 1:3 3:2 7 18 20 Q
6. Meksyk Eduardo Prieto 0:3 1:3 2:3 2:3 3:3 3:2 3:1 3:2 7 17 20 Q
7. Holandia Doris de Jong 2:3 1:3 3:1 0:3 2:3 2:3 3:1 4 15 20 Q
8. Kanada Bertram Markus 2:3 0:3 0:3 0:3 3:2 1:3 1:3 3:1 4 10 21
9. Stany Zjednoczone Harold Corbin 0:3 1:3 3:1 1:3 2:3 2:3 3:2 1:3 4 13 21

Grupa B

Miejsce Zawodnik CA BS RS AP GC PG PF BL EK GD IP   P TZ TO Kwal.
1. Carlo Agostoni [1] [1] 3:1 3:2 3:1 3:0 3:1 3:0 3:1 3:0 16 24 6 Q
2. Francja Bernard Schmetz [1] 0:3 3:3 3:1 3:1 3:0 3:2 3:0 3:1 3:0 15 24 11 Q
3. Argentyna Raúl Saucedo [1] 3:0 1:3 3:3 [1] 3:1 3:2 3:0 3:2 3:0 13 22 11 Q
4. Belgia André Poplimont 1:3 3:3 3:1 [1] 3:2 3:1 3:2 3:2 3:1 [1] 13 22 15 Q
5. Stany Zjednoczone George Calnan 2:3 1:3 3:3 [1] 3:0 3:3 3:2 3:2 3:1 3:0 12 24 17 Q
6. Szwajcaria Paul de Graffenried 1:3 1:3 [1] 2:3 0:3 0:3 3:2 3:2 3:1 3:1 8 16 21 Q
7. Kanada Patrick Farrell 0:3 0:3 1:3 1:3 3:3 3:0 0:3 0:3 3:2[2] 3:0 7 14 23
8. Szwecja Bo Lindman[3] 1:3 2:3 2:3 2:3 2:3 2:3 3:0 3:1 1:3 3:0 6 21 22 Q
9. Dania Erik Kofoed-Hansen 0:3 0:3 0:3 2:3 2:3 2:3 3:0 1:3 3:1 3:0 6 16 22
10. Meksyk Gerónimo Delgadillo 1:3 1:3 2:3 1:3 1:3 1:3 2:3 3:1 1:3 3:2 4 15 26 [4]
11. Imre Petneházy 0:3 0:3 0:3 [1] 0:3 1:3 0:3 0:3 0:3 2:3 0 3 27

Grupa C

Miejsce Zawodnik MJ PC GC GH TB SL EP ED   P TZ TO Kwal.
1. Belgia Max Janlet 1:3 3:1 3:0 3:2 2:3 3:0 3:0 10 18 9 Q
2. Francja Philippe Cattiau 3:1 3:2 3:2 1:3 3:1 2:3 3:2 10 18 14 Q
3. Giancarlo Cornaggia-Medici 1:3 2:3 3:1 3:0 3:3 3:1 3:1 9 18 12 Q
4. Stany Zjednoczone Gustave Heiss 0:3 2:3 1:3 3:0 3:0 3:1 3:1 8 15 11 Q
5. Tibor Benkő 2:3 3:1 0:3 0:3 3:2 3:1 1:3 6 12 14 Q
6. Szwecja Stig Lindström 3:2 1:3 3:3 0:3 2:3 3:2 2:3 5 14 19 Q
7. Meksyk Eduardo Prieto Souza 0:3 3:2 1:3 1:3 1:3 2:3 3:1 4 11 18
Kanada Ernest Dalton 0:3 2:3 1:3 1:3 3:1 3:2 1:3 4 11 18

Półfinały

Grupa 1

Miejsce Zawodnik SR GB ST BB PC RS GH EP DJ TB   P TZ TO Kwal.
1. Saverio Ragno 3:0 3:2 1:3 3:1 3:3 2:3 3:2 3:1 3:1 13 24 16 Q
2. Francja Georges Buchard 0:3 0:3 3:2 3:1 3:1 3:1 2:3 3:0 3:2 12 20 16 Q
3. Szwecja Sven Thofelt 2:3 3:0 2:3 3:1 3:2 1:3 [1] 3:0 3:0 10 20 12 Q
4. Belgia Xavier De Beukelaer 3:1 2:3 3:2 1:3 3:2 3:2 3:0 [1] 3:1 10 21 14 Q
5. Francja Philippe Cattiau 1:3 1:3 1:3 3:1 [1] 3:2 3:2 3:2 3:1 10 18 17 Q
6. Argentyna Raúl Saucedo 3:3 1:3 2:3 2:3 [1] 3:1 3:2 3:1 3:1 9 20 17 Q
7. Stany Zjednoczone Gustave Heiss 3:2 1:3 3:1 2:3 2:3 1:3 3:1 2:3 3:0 8 20 19
8. Meksyk Eduardo Prieto 2:3 3:2 [1] 0:3 2:3 2:3 1:3 3:2 2:3 4 15 22
9. Holandia Doris de Jong 1:3 0:3 0:3 [1] 2:3 1:3 3:2 2:3 3:3 3 12 23
10. Tibor Benkő 1:3 2:3 0:3 1:3 1:3 1:3 0:3 3:2 3:3 3 12 26

Grupa 2

Miejsce Zawodnik BS GC GC PG CA SL MJ AP BL AL   P TZ TO Kwal.
1. Francja Bernard Schmetz 3:1 3:2 0:3 3:0 1:3 3:0 3:1 3:1 3:2 14 22 13 Q
2. Giancarlo Cornaggia-Medici 1:3 2:3 3:1 3:2 3:2 1:3 3:0 [1] 3:2 12 17 16 Q
3. Stany Zjednoczone George Calnan 2:3 3:2 3:3 3:1 3:2 2:3 3:0 2:3 3:0 11 24 17 Q
4. Szwajcaria Paul de Graffenried 3:0 1:3 3:3 0:3 3:2 3:2 1:3 3:2 3:1 11 20 19 Q
5. Carlo Agostoni 0:3 2:3 1:3 3:0 3:1 3:0 2:3 3:1 3:0 10 20 14 Q
6. Szwecja Stig Lindström 3:1 2:3 2:3 2:3 1:3 3:1 3:0 3:2 3:1 10 22 17 Q
7. Belgia Max Janlet 0:3 3:1 3:2 2:3 0:3 1:3 3:2 3:1 3:1 10 18 19
8. Belgia André Poplimont 1:3 0:3 0:3 3:1 3:2 0:3 2:3 1:3 3:0 6 13 21
9. Szwecja Bo Lindman 1:3 [1] 3:2 2:3 1:3 2:3 1:3 3:1 1:3 4 14 21
10. Dania Aage Leidersdorff 1:3 2:3 0:3 1:3 0:3 1:3 1:3 0:3 3:1 2 9 25

Finał

Miejsce Zawodnik GC GB CA SR BS PC GC BB ST RS PG SL   P TZ TO
1. Giancarlo Cornaggia-Medici 3:1 3:3 3:2 3:1 3:1 3:1 3:0 3:2 3:3 3:1 1:3 18 31 18
2. Francja Georges Buchard 1:3 2:3 3:2 0:3 3:0 3:1 3:0 3:2 3:1 3:1 3:1 16 27 17
3. Carlo Agostoni 3:3 3:2 2:3 3:1 2:3 3:0 2:3 3:0 3:0 3:2 3:1 15 30 18
4. Saverio Ragno 2:3 2:3 3:2 3:1 3:2 2:3 2:3 3:0 3:0 3:2 3:1 14 29 20
5. Francja Bernard Schmetz 1:3 3:0 1:3 1:3 3:1 3:1 3:2 3:2 2:3 3:2 3:2 14 26 22
6. Francja Philippe Cattiau 1:3 0:3 3:2 2:3 1:3 3:1 3:2 3:0 3:1 3:1 1:3 12 23 22
7. Stany Zjednoczone George Calnan 1:3 1:3 0:3 3:2 1:3 1:3 3:1 3:2 3:1 3:1 3:0 12 22 22
8. Belgia Xavier De Beukelaer 0:3 0:3 3:2 3:0 2:3 2:3 1:3 1:3 3:1 1:3 3:1 8 19 25
9. Szwecja Sven Thofelt 2:3 2:3 1:3 0:3 2:3 0:3 2:3 3:1 3:2 3:1 3:2 8 21 27
10. Argentyna Raúl Saucedo 3:3 1:3 0:3 0:3 3:2 1:3 1:3 1:3 2:3 3:2 3:0 7 18 28
11. Szwajcaria Paul de Graffenried 1:3 1:3 0:3 2:3 2:3 1:3 1:3 3:1 1:3 2:3 3:1 4 17 29
12. Szwecja Stig Lindström 3:1 1:3 1:3 1:3 2:3 3:1 0:3 1:3 2:3 0:3 1:3 4 15 29

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q r Pojedynek nie został rozegrany.
  2. Wg oficjalnego raportu walka pomiędzy Farrellem a Delgadillo zakończyła się remisem, jednak Olympedia.org podaje, że Farrell wygrał 3:2 - to jest zgodne z tym, że Farrell ma 7 pkt, co jest zgodne z tym, że Farrell wygrał pojedynek z Dellgadillo. Wg obu źródeł Dellgadillo otrzymał 26 trafień, co jest zgodne z wynikiem walki z Farrellem jako 2:2.
  3. Oficjalny Raport nie wyjaśnia, dlaczego Szwed awansował do półfinału.
  4. Liczba punktów wg Olympedia.org jest zgodna z porażką w walce z Kanadyjczykiem Farrellem, ale liczba trafień (wg oficjalnego raportu i wg Olympedia.org) wskazuje, że ta walka zakończyła się remisem 2:2.

Bibliografia