Znajduje się w bardzo popularnej wśród wspinaczy skalnych Grupie Łabajowej po prawej stronie wielkiego otworu Jaskini Łabajowej. W zachodniej ścianie Łabajowej jest Komin Łabajowej, a w nim na wysokości około 10 m znajduje się dolny otwór Szczeliny w Łabajowej[1][3]. Za nim są dwie poprzeczne szczeliny. Szczelina odchodząca na lewo jest wąska, i wysoka. W odległości około 10 m jest w niej próg obrywający się do Zacięcia Łabajowej. Szczelina ma niewielki otwór uchodzący na powierzchnię skały. Na południowy zachód odchodzi 4-metrowej długości i coraz niższy, w końcu całkiem zagruzowany korytarzyk. Wyżej w kominie znajduje się zablokowany głaz, a nad głazem jest myta rura skalna prowadząca do trzeciego otworu. Jest jeszcze czwarty otwór, który można osiągnąć trawersując z zaklinowanego bloku na południowy zachód. Przed otworem tym znajduje się studzienka przechodząca w niedostępną szczelinę. Wrzucony do niej kamień wypada w żlebie między Łabajową a Łabajową Basztą. Świadczy to o tym, że niemal cała prawa część Łabajowej jest z tyłu odcięta od zbocza[1].
Jaskinia została odkryta przez wspinaczy skalnych, wejście do niej możliwe jest bowiem tylko wspinaczką, lub zjazdem na linie ze szczytu skały[1]. Szczeliną w której znajduje się jaskinia prowadzi droga wspinaczkowaJedynak sromotny o trudności III w skali polskiej[3]. Wspinacze wzmiankowali jaskinię nazywając ją tunelem, sztolnią lub kominem, brak było jednak jej opisów. Pierwszy plan i przekrój jaskini sporządził J. Nowak w październiku 2010 r. opisali ją J. Nowak i J. J. Grodzicki[1].
Przypisy
↑ abcdefJakubJ.NowakJakubJ., JerzyJ.GrodzickiJerzyJ., Szczelina w Łabajowej, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-04-30].