Szczaw tarczolistny (Rumex scutatusL.) – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych. Występuje dziko w górach wschodniej, południowej i środkowej Europy i zachodniej Azji i na Kaukazie[3]. W Polsce jest rzadki. Dawniej w górach był uprawiany, obecnie występuje zdziczały jako efemerofit[4].
Roślina jednopienna. Na jednej roślinie występują zarówno kwiaty jednopłciowe, jak i obupłciowe. Ma 6 listków okwiatu w dwóch okółkach. Wewnętrzne listki okwiatu mają charakterystyczną nerwację: środek liścia jest odcięty od brzegów dwiema łukowatymi anastomozami, które obejmują środkową część liścia przeciętą podłużnie przez główny nerw. Oprócz tego do dolnej części tego pola przylegają dwa mniejsze pola otoczone łukowatymi anastomozami. Od pola środkowego ku brzegom biegną promieniście, rozgałęziające się drobne nerwy. Zewnętrzne działki okwiatu wzniesione, wewnętrzne bez guzków.
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20](ang.).
↑ abLucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8. Brak numerów stron w książce
↑Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4. Brak numerów stron w książce
Bibliografia
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953. Brak numerów stron w książce