Szczęśliwego Nowego Roku (ros. Ирония судьбы, или С лёгким паром!, Ironija sudby, ili S logkim parom!) – radziecka komedia z 1975 roku, w reżyserii Eldara Riazanowa, na podstawie sztuki S logkim parom! (ros. С лёгким паром!, czyli fraza oznaczająca powitanie po łaźni rosyjskiej, a czasem też po innej gorącej kąpieli).
Opis fabuły
Akcja filmu rozgrywa się współcześnie, w noc sylwestrową. Tuż przed planowanym ślubem chirurga Jewgienija „Żeni” Michajłowicza Łukaszyna przyjaciele udali się do łaźni, gdzie nadużywali alkoholu. Przez pomyłkę Żenia trafił do samolotu, którym przyleciał do Leningradu. Tam dociera do mieszkania pod tym samym adresem, jak jego własne w Moskwie. Do drzwi obcego mieszkania pasuje także klucz, którym posługiwał się w Moskwie. Właścicielką mieszkania jest nauczycielka Nadieżda (Nadia) Szewielowa. Pojawienie się Żeni spowoduje rozpad związku z partnerem Nadii, Ippolitem.
Główni bohaterowie wykonują w czasie filmu 9 pieśni rosyjskich. Głosu użyczyli Ałła Pugaczowa i Siergiej Nikitin (nie wymienieni w napisach).
W 1977 film otrzymał nagrodę państwową ZSRR.
W Polsce znany również pod alternatywnym tytułem Ironia losu (dosłowne tłumaczenie tytułu rosyjskiego), pod którym wydany został na DVD.
Obsada
Wersja polska
Opracowanie wersji polskiej: Studio Opracowań Filmów w Łodzi
Reżyseria: Grzegorz Sielski
Dialogi: Jan Czarny
Operator dźwięku: Elżbieta Matulewicz
Montaż: Janina Michalska
Kierownik produkcji: Bożena Dębowska
Tłumaczenie wierszy: Tadeusz Dobrzyński
Udział wzięli:
i inni
Linki zewnętrzne
1950-59 |
|
---|
1960-69 |
|
---|
1970-79 |
|
---|
1980-89 |
|
---|
1990-99 |
|
---|
2000-09 |
|
---|