Sylwester Bielenin

Sylwester Michał Bielenin (ur. 13 września 1940 w Brzeszczach) – magister inżynier ogrodnictwa i ekonomista.

Dyplom mgr inż. ogrodnictwa uzyskał w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego na Wydziale Ogrodniczym w Zakładzie Ekonomiki Ogrodnictwa (1963)[1].
Ukończył również studia podyplomowe w zakresie handlu zagranicznego na Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu (1989).

Kariera Zawodowa

Pracował w Zarządzie Zieleni Miejskiej w Krakowie jako kierownik zakładu produkcyjnego (1963–1966), w Instytucie Sadownictwa jako pracownik naukowy (1966–1973), w latach 1968-1969 odbywał staż naukowy w Agricultural Research Station Harrow. Pracował w Centrali Spółdzielni Ogrodniczych i Pszczelarskich jako dyrektor biura a następnie wiceprezes (1973–1985)[1], w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Ogrodnictwa jako zastępca dyrektora (1985), w Rolniczej Spółdzielni Handlu Zagranicznego „Agricoop” jako wiceprezes (1985–1990)[2][3], w spółce „Areks” jako prezes (1991–1992), w „Investbanku S.A.” jako dyrektor oddziału w Warszawie (1993–1996) oraz w Szpitalu Klinicznym Dzieciątka Jezus w Warszawie jako zastępca a następnie dyrektor tej placówki (1996–2005)[1][4][5].

Był, ze strony polskiej, inicjatorem i współtwórcą jednej z pierwszych spółek joint venture w polskim przetwórstwie rolno-spożywczym (1989)[1]. Spółka „Polarica” powstała w wyniku współpracy z partnerem szwedzkim, nadal (2015) istnieje i prowadzi działalność gospodarczą na polskim rynku.

Publikacje

W okresie pracy w Instytucie opublikował 4 samodzielne prace naukowe oraz 4 jako współautor z zakresy ekonomiki sadownictwa[6]. Jest też autorem ponad 100 artykułów popularnonaukowych i popularnych w czasopismach ogrodniczych („Ogrodnictwo”, „Owoce Warzywa Kwiaty”, „Hasło Ogrodnicze”, „Sad Nowoczesny”) w latach 1967–1985.

Działalność Społeczna

Działał społecznie w Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Ogrodnictwa; w latach 1974–1981 jako wiceprezes a w latach 1981–1987 jako prezes Zarządu Głównego[1][7]. W latach 1984–1990 był członkiem Rady Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej[1].

Odznaczenia państwowe

Srebrny (29.10.1975) i Złoty Krzyż Zasługi (25. 06. 1980) oraz Krzyż Kawalerski (28. 10. 1987)[1][7], i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (16.08.2001)[1][8].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h WHO IS WHO W POLSCE. wyd. 4 uzupełnione, 2005 rok
  2. ↑ (1) WHO IS WHO W POLSCE. wyd. 4 uzupełnione, 2005 rok
  3. ↑ Major Business Organizations of Eastern Europe. https.//books.google.pl/books?isbn=9401122326
  4. ↑ Krótki rys dziejów Szpitala Klinicznego Dzieciątka Jezus. www.dzieciątkajezus.pl/pliki/dzieje_Szpitala_Dzieciątka_Jezus.pdf
  5. ↑ Szpital Dzieciątka Jezus. Wydanie jubileuszowe, wyd. Szpital Dzieciątka Jezus, ul. Lindleya 4, Warszawa 2005
  6. ↑ Prace Instytutu Sadownictwa. Instytut Sadownictwa w Skierniewicach. Tomy XIV rok 1970, XV rok 1971, XVI rok 1972, XVII rok 1974
  7. ↑ a b Historia Stowarzyszenia Naukowo-Technicznego Inżynierów i Techników Ogrodnictwa 1958-1995. Studia i Materiały Ogrody 6(12). Wyd. Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, rok1 999. ISBN 83-85548-67-X
  8. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 sierpnia 2001 r. o nadaniu odznaczeń. M.P. Nr 39 poz.64, Internetowy System Aktów Prawnych.