Sylwester Bartkiewicz

Sylwester Stanisław Bartkiewicz
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1890
Nadwórna

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1961
Londyn

Zawód, zajęcie

prawnik, działacz społeczny, piłkarz

Stanowisko

prezes Koła Prawników

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)

Sylwester Stanisław Bartkiewicz (ur. 1 stycznia 1890 w Nadwórnej, zm. 24 sierpnia 1961 w Londynie) – polski prawnik, urzędnik ministerialny II Rzeczypospolitej, działacz emigracyjny, piłkarz.

Życiorys

Urodził się 1 stycznia 1890 w Nadwórnej, w rodzinie Antoniego[1][2][3][4].

W 1909 zdał egzamin dojrzałości w C. K. II Gimnazjum w Stanisławowie (w jego klasie był m.in. Antoni nŻurakowski)[5]. Był współtwórcą i wieloletnim (1908–1911; 1914) zawodnikiem klubu sportowego Rewera Stanisławów[6]. W drugiej dekadzie XX wieku był piłkarzem Pogoni Lwów[3][7][8][9]. Ukończył studia prawa na Wydziale Prawa Uniwersytetu Lwowskiego[3][4]. Działał na polu niepodległościowym[3].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Awansowany na stopień podporucznika piechoty ze starszeństwem z dniem[10][11]. W 1923, 1924 był oficerem rezerwowym 11 Pułku Piechoty w Tarnowskich Górach[12][13]. W 1934 jako rezerwy był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr V jako oficer reklamowany na 12 miesięcy i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Katowice[2]. W okresie II Rzeczypospolitej był zaangażowany w pracę na rzecz kolejnictwa[3]. Pracował jako radca prawny w Ministerstwie Kolei[4] i w Ministerstwie Komunikacji[14].

Podczas II wojny światowej został deportowany przez sowietów wraz z rodziną na obszar Syberii[3]. Po odzyskaniu wolności ewakuował się do Persji[3]. W Teheranie w 1942 został pierwszym prezesem Koła Prawników i był współzałożycielem Koła Lwowian[3][4]. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii[4].

Zmarł 24 sierpnia 1961 w Londynie[3][4]. Był żonaty z Marią, z którą miał córkę Marię (po mężu Zaścińska)[14].

Ordery i odznaczenia

2 kwietnia 1936 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-14]..
  2. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 261, 932.
  3. ↑ a b c d e f g h i Tu podano, że urodził się w Stanisławowie. Z żałobnej karty. Ś. p. Sylwester Stanisław Bartkiewicz. „Biuletyn”. Nr 1 (2), s. 60, Marzec 1962. Koło Lwowian w Londynie. 
  4. ↑ a b c d e f Marian Kałuski: Znani Polacy pochodzący ze Stanisławowa. kworum.com.pl. [dostęp 2018-09-26].
  5. ↑ Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum z polskim językiem wykładowym w Stanisławowie za rok szkolny 1908/09. Stanisławów: 1909, s. 70.
  6. ↑ Oleh Oleksyshyn, З когорти футбольних першопрохідців Станиславова – Сильвестр Барткевич (част. І) [online], 4 lipca 2019 (ukr.).
  7. ↑ 1913-05-01 Pogoń Lwów - Cracovia 3:1. wikipasy.pl. [dostęp 2018-09-26].
  8. ↑ 1913.06.01 Lwów - Kraków 0:7. wikipasy.pl. [dostęp 2018-09-26].
  9. ↑ 1913.06.22 Pogoń Lwów – Wisła Kraków 0:2. wikipasy.pl. [dostęp 2018-09-26].
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 551.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 489.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 157.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 148.
  14. ↑ a b Maria Zaścińska. audiohistoria.pl. [dostęp 2018-09-26].
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 26 września 1922, s. 734.

Bibliografia