Gisele Bündchen jest najlepiej zarabiającą modelką od 2004 oraz „ostatnią supermodelką”[1].
Supermodelka – określenie dobrze zarabiającej modelki, zazwyczaj mającej dobrą reputację na całym świecie i mającej doświadczenie zarówno w zakresie mody luksusowej, jak i modelingu komercyjnego. Termin „supermodelka” został rozpowszechniony w latach 80. XX wieku[2].
Supermodelki zazwyczaj pracują dla projektantów mody i marek odzieżowych. Mają kontrakty warte miliony dolarów i biorą udział w równie zyskownych kampaniach reklamowych i pokazach mody. Ich nazwiska są traktowane jak cenne marki, rozpoznawane na całym świecie dzięki ich osiągnięciom w zakresie modelingu[3][4][5]. Z reguły każda z nich znalazła się na okładkach tzw. Wielkiej Czwórki Vogue’a, czyli amerykańskiej, francuskiej, brytyjskiej i włoskiej edycji magazynu. Claudia Schiffer określiła, że „w celu stania się supermodelką trzeba znaleźć się na wszystkich okładkach na całym świecie, więc ludzie będą w stanie cię rozpoznać.”[6][7]
Po raz pierwszy termin „supermodel” został użyty przez artystę Henry’ego Stacy’a Marksa w wywiadzie w 1891; nie było to jednak jeszcze określenie na osobę pracującą w branży modowej[8]. 6 października 1942 dziennikarka Judith Cass zamieściła termin „supermodel” w swoim artykule dla Chicago Tribune zatytułowanym „Super Models are Signed for Fashion Show” (z ang. „Supermodele podpisują kontrakty na pokazy mody”)[9]. W 1943 agent Clyde Matthew Dessner wykorzystał to słowo w swoim poradniku „So You Want To Be A Model!”[10][11]. Według książki Model: The Ugly Business of Beautiful Women, autorstwa Michaela Grossa, określenie „supermodel” było po raz pierwszy użyte właśnie przez Dessnera. W 1949 magazyn Cosmopolitan odwołał się do Anity Colby, w tamtym okresie najlepiej zarabiającej modelki[12], jako „supermodelki”[13].
