Suchotraw twardy

Suchotraw twardy
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

wiechlinowate

Rodzaj

suchotraw

Gatunek

suchotraw twardy

Nazwa systematyczna
Sclerochloa dura (L.) P. Beauv.
Ess. Agrostogr.: 98 (1812)[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Suchotraw twardy (Sclerochloa dura (L.) P. Beauv.) – gatunek roślin z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Występuje od Europy i północno-zachodniej Afryki na zachodzie po Chiny na wschodzie. Został także zawleczony do Ameryki i Australii[4]. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie na kilku stanowiskach we wschodniej i południowej części kraju[5]. Na liście flory krajowej z roku 2020 uznany za gatunek introdukowany[6].

Morfologia

Kłoski
Pokrój
Drobna, rozesłana po ziemi trawa.
Łodyga
Źdźbło do 15 cm wysokości, ulistnione.
Liście
Płaskie, szorstkie na brzegu. Pochwy liściowe u najwyższych liści wzdęte.
Kwiaty
Zebrane w kłoski, te z kolei zebrane w grubą, kłosokształtną wiechę długości 2–3 cm. Plewa dolna jajowata, 3-nerwowa. Plewa górna podłużnie lancetowata, 7–9-nerwowa, dwa razy dłuższa niż dolna. Plewka dolna podłużnie lancetowata, chrząstkowata[7].

Biologia i ekologia

Bylina. Rośnie na polnych drogach. Kwitnie w maju. Liczba chromosomów 2n = 14[8].

Zagrożenia

Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[9] w grupie gatunków rzadkich, potencjalnie zagrożonych (kategoria zagrożenia R). W wydaniu z 2016 roku otrzymała kategorię VU (narażony)[10]. Znajduje się także w Polskiej czerwonej księdze roślin w kategorii VU (narażony)[11].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-12] (ang.).
  3. ↑ Sclerochloa dura (L.) P.Beauv.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-01-30].
  4. ↑ Sclerochloa dura na eMonocot [dostęp 2013-12-13].
  5. ↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 162-163, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. ↑ Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
  8. ↑ Sclerochloa dura na Flora of China [dostęp 2013-12-13].
  9. ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
  10. ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
  11. ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.