Strumień promieniowania, także strumień promienisty – energia niesiona przez promieniowanie przechodzące w jednostce czasu przez określoną powierzchnię. Definiuje się go w odniesieniu do fal elektromagnetycznych w tym i światła. Strumień określa się nie tylko dla promieniowania przechodzącego, lecz również dla źródła emitującego; tak zdefiniowany strumień nazywany jest energetycznym strumieniem promieniowania i jest nazywany również mocą promieniowania.
Strumień promieniowania oznaczony („e” od „energetyczny”, aby uniknąć pomylenia z wielkościami fotometrycznymi), określony jest wzorem
gdzie:
- – strumień promieniowania,
- – energia promienista wypromieniowana, odbita lub przepuszczona przez powierzchnię w czasie
Jednostką miary w układzie SI jest wat.
Strumień promieniowania można mierzyć wykorzystując efekt cieplny wywołany jego absorpcją.
Zredukowany strumień promieniowania to moc promieniowania określana przez urządzenie rejestrujące fale tylko z pewnego zakresu (selektywne), np.:
- strumień świetlny – określany według czułości oka ludzkiego,
- strumień rumieniowy – na podstawie zaczerwienienia skóry człowieka,
- strumień fotoaktywny – według działania na materiały fotograficzne.
Związki z innymi wielkościami radiometrycznymi opisuje radiometria.
Związek z wektorem Poyntinga
Można wykazać, że strumień promieniowania powierzchni to strumień wektora Poyntinga przez tę powierzchnię:
gdzie:
- – powierzchnia,
- – wektor Poyntinga,
- – Wektor jednostkowy (wersor) normalny tej powierzchni,
- – pole powierzchni,
- – kąt między a
Jednak zamiast powyższego stosowana jest unormowana średnia czasowa wektora Poyntinga, gdyż w radiometrii jest to jedyna wielkość, którą detektory promieniowania mogą mierzyć:
gdzie < • > jest średnią czasową.