PROFILPELAJAR.COM

Strażnica KOP „Mielnica”
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1926
Rozformowanie	1939
	Tradycje
Rodowód	Placówka Straży Celnej „Mielnica”
	Organizacja
Dyslokacja	Mielnica
Formacja	Korpus Ochrony Pogranicza
Podległość	Kompania graniczna KOP „Korolówka”; Kompania graniczna KOP „Mielnica”

Strażnica KOP „Mielnica” – zasadnicza jednostka organizacyjna Korpusu Ochrony Pogranicza pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W 1925, w składzie 4 Brygady Ochrony Pogranicza, został sformowany 14 batalion graniczny. W 1928 w skład batalionu wchodziło 12 strażnic^[1]. W latach 1928 – 1934 strażnica znajdowała się w 4 kompanii granicznej KOP „Korolówka”^[2]^[3]^[4]^[5]^[6], a w 1938 i 1939 w strukturze organizacyjnej 1 kompanii granicznej KOP „Mielnica” funkcjonowała strażnica KOP „Mielnica”^[7]^[8]^[9]. Strażnica liczyła około 18 żołnierzy i rozmieszczona była przy linii granicznej z zadaniem bezpośredniej ochrony granicy państwowej^[10].

W 1932 obsada strażnicy zakwaterowana była w budynku KOP^[5]. Strażnicę z macierzystą kompanią łączyła droga polna długości 2 km^[7].

Osobny artykuł: strażnice Korpusu Ochrony Pogranicza.

Służba graniczna

Podstawową jednostką taktyczną Korpusu Ochrony Pogranicza przeznaczoną do pełnienia służby ochronnej był batalion graniczny. Odcinek batalionu dzielił się na pododcinki kompanii, a te z kolei na pododcinki strażnic, które były „zasadniczymi jednostkami pełniącymi służbę ochronną”, w sile półplutonu. Służba ochronna pełniona była systemem zmiennym, polegającym na stałym patrolowaniu strefy nadgranicznej, wystawianiu posterunków alarmowych, obserwacyjnych i kontrolnych stałych, patrolowaniu i organizowaniu zasadzek w miejscach rozpoznanych jako niebezpieczne, kontrolowaniu dokumentów i zatrzymywaniu osób podejrzanych, a także utrzymywaniu ścisłej łączności między oddziałami i władzami administracyjnymi^[11].

Strażnica KOP „Mielnica” w 1932 ochraniała pododcinek granicy państwowej szerokości 8 kilometrów 400 metrów od słupa granicznego nr 103 do 92^[5], a w 1938 pododcinek szerokości 10 kilometrów 850 metrów od słupa granicznego nr 103 do 91^[7].

Sąsiednie strażnice:

strażnica KOP „Wołkowce” ⇔ strażnica KOP „Horoszowa” – 1928^[2], 1929^[3]
strażnica KOP „Wołkowce” ⇔ strażnica KOP „Uście Biskupie” – 1931^[4], 1932^[5], 1934^[6], 1938^[7], 1938^[7]

Uwagi

↑ miasteczko Mielnica, gmina Mielnica, powiat borszczowski, województwo tarnopolskie

Przypisy

↑ Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1928.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 9/1928.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 5/1929.
↑ ^a ^b Szkice dyslokacyjne ↓.
↑ ^a ^b ^c ^d Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 41/1932.
↑ ^a ^b Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 59/1934.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Komunikaty dyslokacyjne KOP ↓, s. 90/1938.
↑ Prochwicz 2003 ↓, s. 315.
↑ Szubański 2000 ↓, s. 90.
↑ Prochwicz, Konstankiewicz i Rutkiewicz 2003 ↓, s. 32.
↑ Falkiewicz 1925 ↓, s. 3-4.

Bibliografia

Stanisław Falkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza. W pierwszą rocznicę objęcia służby na wschodniej granicy Rzeczypospolitej 1924-1925. 1925. [dostęp 2016-01-30].
Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
Rajmund Szubański. Bataliony, kompanie, strażnice KOP-u. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 3 (184), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
Komunikaty dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza z lat 1927 (z uzupełnieniami i poprawkami), 1928, 1932, 1934 (z uzupełnieniami i poprawkami) i 1938 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/143 do 177/149.)
Szkice dyslokacyjne Korpusu Ochrony Pogranicza i podległych jednostek w latach 1927–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin. (sygn.177/151.)