Stopa płasko-koślawa (łac. pes plano-valgus) – typowe schorzenie statyczne, rozwijające się na tle nieproporcjonalności masy ciała do wytrzymałości aparatu mięśniowo-więzadłowego kończyn dolnych. Istotę wykształconej wady stanowi brak prawidłowego wysklepienia podeszwy, nawrócenie stopy (pronatio) i odwiedzenie w stawie Choparta.

W zależności od nasilenia zmian wyróżniamy cztery stopnie tego schorzenia:

• niedomoga mięśniowo-więzadłowa stopy
• stopa płaska wiotka
• stopa płaska przykurczona
• stopa kostnie zesztywniała.