Stopa poprzecznie płaska statyczna (łac. pes transverso-planus staticus) – morfologiczno-czynnościowa niedomoga stopy powstającą w wyniku długotrwałego przeciążania (np.przy chodzeniu w butach na wysokim obcasie).
Dotyka głównie osób dorosłych. Następuje obniżenie podłużnego łuku stopy, koślawe ustawienie pięty oraz przesunięcie nadmiernej części ciężaru ciała na przodostopie.
Bibliografia
- T. Żuk, A. Dziak, A. Gusta: Podstawy ortopedii i traumatologii. Warszawa: PZWL, 1980, s. 60. ISBN 83-200-0146-3.
