Stary most Kaszczorek – Złotoria
Widok na most od strony Złotorii
|
Państwo
|
Polska
|
Województwo
|
kujawsko-pomorskie
|
Miejscowość
|
Toruń, Złotoria
|
Podstawowe dane
|
Długość
|
54[1] m
|
Szerokość: • jezdni • chodników
|
4 m 1,5 m
|
Data budowy
|
1893
|
Data zburzenia
|
1913, 1939
|
Data odbudowy
|
1914, 1940–1941
|
Data remontu
|
2014
|
Położenie na mapie Torunia Stary most Kaszczorek – Złotoria
|
Położenie na mapie Polski Stary most Kaszczorek – Złotoria
|
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Stary most Kaszczorek – Złotoria
|
52°59′56,0″N 18°42′11,2″E/52,998889 18,703111
|
|
Stary most Kaszczorek – Złotoria – most na Drwęcy, łączący toruńskie osiedle Kaszczorek z podmiejską wsią Złotoria; pierwotnie drewniany, dziś żelbetowo-stalowo-drewniany. Jego prawy przyczółek zlokalizowany jest na wysokości ul. Turystycznej, a lewy na wysokości ul. Warszawskiej[potrzebny przypis].
Historia
Most wybudowano w 1893 roku i oficjalnie otwarto 16 grudnia tegoż roku[2]. Był to most drewniany, o jednym pasie drogowym (szerokości ok. 4 m) i jednym pasie pieszym (szerokości ok. 1,5 m)[potrzebny przypis]. Pobierano na nim opłaty[3] 20 fenigów za przejazd w okresie rozbiorów[potrzebny przypis]. W 1914 roku – w następstwie szybkiego niszczenia, także na skutek pożarów – most wzmocniono stalowymi elementami[3][4]. W trakcie kampanii wrześniowej most został wysadziny przez oddział saperów polskiej Armii „Pomorze”[1]. Przeprawę odbudowały władze niemieckie w latach 1940–1941[1].
Most funkcje drogowe pełnił do lat 70. XX wieku, kiedy w niewielkiej odległości wybudowano nowy most betonowy. Niestety, na skutek złych technologii okresu PRL, w latach 90. groził zawaleniem. W latach 1998–1999 został rozebrany i zbudowany od nowa[5]. Na czas remontu zabytkowy most stalowo-drewniany przejął funkcje drogowe[6] (dopuszczono ruch dla samochodów do 3,5 tony)[potrzebny przypis]. Na początku XXI wieku most kilkakrotnie był częściowo niszczony – na skutek podpaleń – i odremontowywany[6][4].
Obecnie na podporach (dwóch żelbetowych w nurcie rzeki oraz dwóch stalowych na rzecznej skarpie) i stalowych przęsłach ułożona jest drewniana nadbudowa. Most jest aktualnie użytkowany jako kładka dla pieszych i rowerów – biegnie nim rowerowa trasa turystyczna[7].
Zobacz też
Przypisy