Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym

Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym
Ilustracja
Barwałdzki cmentarz w Dzień Zaduszny, 2018
Państwo

 Polska

Miejscowość

Barwałd Dolny

Typ cmentarza

parafialny

Wyznanie

rzymsko-katolickie

Stan cmentarza

czynny

Powierzchnia cmentarza

51 a

Data otwarcia

1837

Zarządca

Parafia św. Erazma w Barwałdzie DOlnym

Położenie na mapie gminy Wadowice
Mapa konturowa gminy Wadowice, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym”
Położenie na mapie powiatu wadowickiego
Mapa konturowa powiatu wadowickiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym”
Ziemia49°52′53″N 19°34′39″E/49,881389 19,577500

Stary cmentarz parafialny w Barwałdzie Dolnym – cmentarz parafialny, którego zarządcą jest parafia św. Erazma w Barwałdzie Dolnym. Został założony we wrześniu 1837. Zajmuje powierzchnię 51 arów.

Historia

W 1797 roku c.k. Pełnomocna Nadworna Komisja Galicji Zachodniej wydała dekret nakazujący przeniesienie cmentarzy poza miejsca zamieszkane. W związku z tym wydano pismo, które zobowiązał szlachtę barwałdzką spotkać się 10 maja 1835 roku z ówczesnym proboszczem parafii św. Erazma, księdzem Andrzejem Grywalskim w celu ustalenia miejsca pod nowy cmentarz.

Dopiero w czerwcu 1837 roku Urząd Cyrkularny nakazał pod karą chowanie zmarłych od 1 sierpnia w nowym miejscu. Na prośbę ks. Grywalskiego, termin ten przesunięto na pierwszy dzień września tegoż roku. Spowodowane było to tym, że na działce, gdzie miała powstać nekropolia rosło jeszcze żyto i owies. W 1837 rozpoczęła się likwidacja przykościelnego cmentarzyska. Od września chowano nieboszczyków na polu oddalonym od kościoła o ok. 250 metrów.

Po prawie 70 latach użytkowania nowego cmentarza, okazał się on zbyt ciasny. 17 maja 1906 zakupiono od Józefa i Rozalii ze Stokłosów Tatarów za 690 koron parcelę na jego powiększenie. Poświęcił ją ks. Szymon Batko po nieszporach, 25 czerwca 1908. Pierwszą pochowaną w nowej części osobą była wójtowa z Barwałdu Dolnego – Anna Tatar (pogrzeb odbył się 28 sierpnia 1908).

Schody i bramę na nekropolię wykonał za 240 koron Jan Filek zza Lasku z Barwałdu Średniego. We wrześniu 1979 roku zrobiona została asfaltowa droga od kościoła do cmentarza.

Pochowani

Na cmentarzu znajdują się groby mieszkańców trzech Barwałdów. Pochowani są tutaj żołnierze biorący udział w obu wojnach światowych, kilka ofiar katastrofy kolejowej w Barwałdzie Średnim, księża proboszczowie: ks. Andrzej Grywalski, ks. Józef Żeliwski, ks. Henryk Staudt oraz ks. Julian Więckowski, rodem z Barwałdu. Spoczywają tu także przedstawiciele barwałdzkiej szlachty, więźniowie obozów koncentracyjnych oraz Franciszek Tomuś, odznaczony tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.

Bibliografia

  • Gustaw Studnicki: Barwałd. Zarys dziejów. Wadowice: Grafikon, 1994.