Stanowisko ogniowe

Stanowisko ogniowe

Stanowiska ogniowe (SO) – miejsce zajęte lub przygotowane do zajęcia przez broń w celu prowadzenia z niego ognia. Jest to również rejon zajęty lub przygotowany do zajęcia przez działo do wykonania zadań ogniowych. Stanowisko ogniowe baterii (plutonu) składa się z miejsc dla dział i miejsca wozu dowodzenia dowódcy baterii (dowódcy plutonu ogniowego, oficera ogniowego).

Podział stanowisk ogniowych

Ze względu na przeznaczenie SO dzielą się na[1]:

  • główne − służy do wykonywania zasadniczych zadań ogniowych;
  • tymczasowe − służy do wykonywania pojedynczych zadań ogniowych, które nie mogą (i nie powinny) być wykonane z głównego SO;
  • zapasowe − na zapasowe SO wykonuje się manewr baterią lub plutonem w wypadku zaistnienia planowanej lub wymuszonej zmiany SO;
  • pozorne − wykorzystywane są do strzelania przez działa (baterie) wędrowne, w celu wprowadzenia nieprzyjaciela w błąd co do liczby i rozmieszczenia rzeczywistych SO.
Dla pododdziałów przeciwpancernych pocisków kierowanych mogą być również wyznaczone stanowiska wyczekiwania[a].

W zależności od stopnia ukrycia przed obserwacją naziemną nieprzyjaciela stanowiska ogniowe dzielimy na [1]:

  • odkryte − przeznaczone do strzelania na wprost; sprzęt nie jest ukryty przed naziemną obserwacją nieprzyjaciela (jeśli jest zamaskowany, może być obserwowany po rozpoczęciu ognia);
  • półzakryte − ukrywają przed naziemną obserwacją nieprzyjaciela tylko sprzęt, nie ukrywają błysku, dymu i kurzu;
  • zakryte − chroni rozmieszczony na nich sprzęt przed naziemną obserwacją nieprzyjaciela, ukrywa kurz, błysk i dym powstały podczas strzelania.

Zależnie od stopnia przygotowania stanowiska ogniowe mogą być[3]:

  • przygotowane – miejsce SO jest rozpoznane, określone są współrzędne prostokątne płaskie i wysokość bezwzględna co najmniej działa kierunkowego, wystawiono tyczki wjazdu i określono odchylenia zasadnicze na punkty ustalenia oraz najmniejsze celowniki dla wszystkich dział;
  • częściowo przygotowane – miejsce SO jest rozpoznane, określono współrzędne prostokątne płaskie, wysokość bezwzględną działa kierunkowego, odchylenia zasadnicze na punkty ustalenia oraz najmniejsze celowniki tylko dla działa kierunkowego
  • nieprzygotowane.

W zależności od odstępów między działami stanowisko ogniowe może być[4][b]:

  • zwarte – odstępy między działami wynoszą 30–100 m;
  • rozśrodkowane – odstępy między działami są nie mniejsze niż 150 m;

Uwagi

  1. Stanowisko wyczekiwania to miejsce rozmieszczenia dział, zapewniające ich ukrycie i dogodny wyjazd na stanowisko ogniowe w celu prowadzenia ognia. Stanowisko wyczekiwania może być bateryjne lub plutonowe. Dodatkowo w rejonie punktu amunicyjnego organizuje elementy logistyczne takie jak: gniazdo rannych oraz doraźnie punkt żywienia[2].
  2. Na rozśrodkowanym stanowisku ogniowym określa się współrzędne prostokątne płaskie i wysokości bezwzględne wszystkich dział, a na zwartym co najmniej działa kierunkowego[5].

Przypisy

Bibliografia