Stanisław Wilhelm Radziwiłł herbu Trąby (ur. 6 lutego 1880 w Berlinie , zm. 28 kwietnia 1920 pod Malinem ) – I ordynat na Dawidgródku , porucznik niemiecki, później rosyjski, rotmistrz Wojska Polskiego , kawaler Orderu Virtuti Militari .
Życiorys
Pogrzeb rtm. Radziwiłła w Warszawie
Marszałek Józef Piłsudski dekoruje sarkofag S. Radziwiłła w Nieświeżu Orderem VM
Informacja w Słowie o Stanisławie Wilhelmie Radziwile
Był synem Antoniego Wilhelma Radziwiłła i Marii Doroty de Castellane .
Był ochotnikiem w czasie wojny rosyjsko-japońskiej 1904–1905 i w czasie I wojny światowej . Służył jako porucznik w 13 pułku ułanów pruskich a potem w 1 pułku ułanów nerczyńskich w tzw. dzikiej dywizji[1] . Od 1917 roku Założyciel Stronnictwa Narodowo-Zachowawczego w Petersburgu . Przed wojną adwersarz, po wojnie adiutant marszałka Józefa Piłsudskiego od 30 lipca 1919 roku.
Ochotnik w wojnie polsko-bolszewickiej , żołnierz 3 pułku ułanów , dowódca Szwadronu Ziemi Mazowieckiej walczącego w składzie Frontu Litewsko-Białoruskiego , szef sztabu 7 Brygady Jazdy [2] . Brał udział w ofensywie kwietniowej na Ukrainie [1] . Został ciężko ranny w czasie bitwy pod Malinem . Zmarł 28 kwietnia 1920 roku.
Pod koniec maja 1920 uroczystości pogrzebowe odbyły się w Warszawie pod przewodnictwem biskupa polowego Stanisława Galla [3] .
W 1926 marszałek Józef Piłsudski złożył Order Virtuti Militari 4 klasy na trumnie majora Stanisława Radziwiłła w podziemiach kościoła Bożego Ciała w Nieświeżu .
Ordery i odznaczenia
Przypisy
↑ a b Wojciech Roszkowski, Radziwiłł Stanisław Wilhelm (1880–1920) [w:] Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1987, T. XXX. z. 1, s. 371.
↑ Sąsiedzi wobec wojny 1920 roku, Londyn 1990, s. 91.
↑ Pogrzeb bohatera . „Nowości Illustrowane ”. Nr 23, s. 7, 5 czerwca 1920.
↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓ , s. 406.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓ , Nr 1 z 26 stycznia 1922 roku, s. 13.
↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓ , s. 406, tu numer krzyża 4226.
Bibliografia