Stanisław Sylwester Raczyński

Stanisław Sylwester Raczyński
podpułkownik kontrolerów podpułkownik kontrolerów
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1890
Tarnopol

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1955
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

Korpus Kontrolerów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny)

Stanisław Sylwester Raczyński[a] (ur. 1 stycznia 1890[2] w Tarnopolu, zm. 5 listopada 1955 w Warszawie) – podpułkownik kontrolerów Wojska Polskiego i Ludowego Wojska Polskiego, doktor praw[1].

Życiorys

Syn Władysława (1856–1940) i Marii z d. Siła-Nowicka (1865–1940)[3]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Pułku Armat Polowych Nr 7, który w 1916 został przemianowany na Pułk Haubic Polowych Nr 28, a dwa lata później na Pułk Artylerii Polowej Nr 128. W 1918 był przydzielony do Pułku Artylerii Polowej Nr 22, pozostając oficerem Pułku Artylerii Polowej Nr 128. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1915, a na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów artylerii górskiej i polowej[1].

W 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu porucznika[4]. Do 1 lutego 1920 pełnił służbę w Biurze Ewidencyjnym Oddziału II SG na stanowisku szefa Wydziału I Zagranicznego i Wewnętrznego[5]. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w Naczelnym Dowództwie Wojska Polskiego[6]. 1 czerwca 1921 nadal pełnił służbę w Naczelnym Dowództwie WP (Oddział II), a jego oddziałem macierzystym był 16 pułk artylerii polowej[7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 61. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Obok stopnia wojskowego przysługiwał mu wówczas tytuł „adiutant sztabowy”. Jego oddziałem macierzystym był nadal 16 pap[8]. W tym samym roku został przeniesiony do Korpusu Kontrolerów.

28 lipca 1922 został mianowany z dniem 1 sierpnia 1922 na stopień majora Korpusu Kontrolerów[9][10][11]. W 1923 był adiutantem sztabowym w Grupie III KK[12], a w 1924 służył w Grupie IX KK[13]. 29 stycznia 1932 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 3. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[14]. W latach 20. i 30. pozostawał oficerem Korpusu Kontrolerów[15][16][2].

Zmarł 5 listopada 1955[17] w Warszawie[3].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej figurował, jako Stanislaus Ritter von Raczyński[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Ranglisten 1918 ↓, s. 453, 481.
  2. ↑ a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 350.
  3. ↑ a b Stanisław Sylwester Raczyński (wnuk Olgi) [online], geni_family_tree [dostęp 2021-05-30] (pol.).
  4. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 94.
  5. ↑ Poźniakowska-Hanak 2001 ↓, s. 3.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 35 z 15 września 1920 roku, s. 858.
  7. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 300.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 193.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 5 sierpnia 1922 roku, s. 586.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1069.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 969.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 27.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 28.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 30 stycznia 1932 roku, s. 97.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 682.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 294.
  17. ↑ Stanisław Sylwester Raczyński. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2018-01-14].
  18. ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 213 „za bardzo sumienną i gorliwą pracę, związaną z obliczeniem strat i kosztów poniesionych przez Wojsko Polskie w wojnie z Niemcami w roku 1939–1945”.
  19. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  20. ↑ M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu administracji wojska”.

Bibliografia