Stanisław Mioduszewski (ur. 17 lutego 1908, zm. 4 sierpnia 1991) – polski pisarz, reportażysta, marynarz.

Uczęszczał do Państwowego Gimnazjum im Królowej Zofii w Sanoku, z którego wystąpił 11 lutego 1926 w trakcie VI klasy^[1]. Po przerwaniu nauki został marynarzem w charakterze chłopca okrętowego w Gdyni. Od 1929 do 1932 służył w Marynarce Wojennej, a do 1933 był członkiem załóg statków handlowych. W tym roku podjął studia na Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie. W czasie II wojny światowej i trwającej okupacji niemieckiej był więźniem Pawiaka. Służył w Marynarce Wojennej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Po wojnie nadal odbywał podróże morskie i oceaniczne.

Jako powieściopisarz i marynista opisywał Afrykę Zachodnią, w tym Nigerię. Wstąpił do Stowarzyszenia Marynistów Polskich.

• Sto stopni długości wschodniej (1962)
• Jachtem przez dżungle Nigerii (1964)
• Pod flagą kupców ryzykantów (1969)
• W labiryncie delty Nigru (1971)
• Kwora – córka delfinów (1980)

• Wyróżnienie Harcerskiej Nagrody Literackiej za powieść Kwora – córka delfinów (1981)

• Współcześni polscy pisarze i badacze literatury. Słownik biobibliograficzny. T.5, opracował zespół pod redakcją Jadwigi Czachowskiej i Alicji Szałagan, Warszawa 1997, s. 432-434.
• Jadwiga Nowacka. Spotkania autorskie – najbardziej powszechna forma działalności oświatowej bibliotek publicznych. „Bibliotekarz Podlaski”. Nr 6, s. 90, 2003. 
• Afryka widziana z peerelu (10): Mioduszewski. afryka.org, 2011-05-05. [dostęp 2016-05-05].