Stanisław Borowiec

Stanisław Marian Anzelm Borowiec
Ilustracja
Stanisław Borowiec (przed 1934)
pułkownik dyplomowany piechoty pułkownik dyplomowany piechoty
Data urodzenia

21 kwietnia 1884

Data śmierci

1942

Przebieg służby
Lata służby

przed 1918–1942

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

7 Dywizja Piechoty,
Dowództwo Okręgu Korpusu nr IV w Łodzi,
7 Pułk Piechoty Legionów,
2 Dywizja Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Krzyż Walecznych (1920–1941)
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Marian Anzelm Borowiec[1] (ur. 21 kwietnia 1884[2], zm. 1942) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

W latach 1920–1921 był szefem sztabu 7 Dywizji Piechoty. Od października 1921 roku był słuchaczem rocznego Kursu Doszkolenia Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie. 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 151. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego przydzielony został do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi na stanowisko zastępcy szefa sztabu. W 1924 roku pełnił służbę w Oddziale IV Sztabu Generalnego na stanowisku wojskowego komisarza kolejowego.

W październiku 1926 roku wyznaczony został na stanowisko dowódcy 7 pułku piechoty Legionów w Chełmie[3]. 16 marca 1927 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 12. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W czerwcu 1930 roku mianowany został dowódcą piechoty dywizyjnej 2 Dywizji Piechoty Legionów w Kielcach[4]. Z dniem 30 kwietnia 1934 przeniesiony został w stan spoczynku[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Sprostowanie imienia z "Stanisław" na "Stanisław Marian Anzelm" ogłoszone zostało w Dzienniku Personalnym M.S.Wojsk. Nr 11 z 18.06.1930 r.
  2. ↑ Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 62.
  3. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 44 z 14.10.1926 r.
  4. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 18.06.1930 r.
  5. ↑ Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 11 z 07.06.1934 r.
  6. ↑ Dekret Wodza Naczelnego L. 3414 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 43, s. 1724)
  7. ↑ M.P. z 1938 r. nr 259, poz. 612 „za zasługi w służbie wojskowej”.

Bibliografia

  • Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932
  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych