Spawanie MIG/MAG (ang. Metal Inert Gas / Metal Active Gas) – spawanie elektrodą topliwą w osłonie gazów obojętnych (MIG, metoda 131) lub aktywnych (MAG, metoda 135)^[1]. Jako gazy osłonowe obojętne najczęściej stosuje się argon lub hel. Natomiast jako gazy osłonowe aktywne – dwutlenek węgla lub jego mieszaninę z argonem.

W metodzie MIG/MAG łuk elektryczny jarzy się między spawanym materiałem, a elektrodą w postaci drutu. Łuk i jeziorko ciekłego metalu są chronione strumieniem gazu obojętnego lub aktywnego. Dobrawszy druty elektrodowe i gaz osłonowy odpowiednie dla różnych metali, metoda nadaje się do spawania większości materiałów.

• natężenie prądu: 40–500 A^[2]
• moc cieplna: 1,25 kW^[2]
• napięcie elektryczne: 14–28 V
• prędkość spawania 0,2–0,5 m/min
• średnica drutu spawalniczego: zazwyczaj 0,6 – 4,0 mm^[2]
• natężenie przepływu gazu ochronnego 12–30 l/min

• w liniach technologicznych i pracach montażowych
• do spawania automatycznego i półautomatycznego

• dobra jakość spoin
• duża wydajność
• możliwość zrobotyzowania metody
• możliwość spawania elementów o szerokim zakresie grubości
• możliwość spawania we wszystkich pozycjach

• w czasie spawania przy osłonie dwutlenku węgla występuje duży rozprysk metalu (MAG)
• konieczność stosowania osłony przed wiatrem w czasie spawania na przestrzeni otwartej
• konieczność odpowiedniego przygotowania brzegów elementów spawanych
• skłonność do powstawania przyklejeń w złączach spawanych
• w przypadku spawania ręcznego, jakość połączeń spawanych uzależniona od zdolności manualnych spawacza

• spawara.pl: Spawanie MIG/MAG, kompendium wiedzy
• mechanik.piwko.pl: Spawanie MIG/MAG. mechanik.piwko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-04)].
• spawacz.pl: Samouczek spawania MIG/MAG
• fachowiec.com: Spawanie łukowe elektrodą topliwą w osłonie gazów MIG/MAG