Sophie Marceau
Sophie Marceau (2014)
|
| Imię i nazwisko
|
Sophie Danièle Sylvie Maupu
|
| Data i miejsce urodzenia
|
17 listopada 1966
Paryż
|
| Zawód
|
aktorka, reżyserka, scenarzystka, pisarka, piosenkarka
|
| Lata aktywności
|
od 1980
|
| Odznaczenia
|
|
|
|
|
Sophie Marceau, właśc. Sophie Danièle Sylvie Maupu[1][2] (ur. 17 listopada 1966 w Paryżu) – francuska aktorka filmowa, a także reżyserka, scenarzystka, pisarka i piosenkarka[3]. Laureatka Cezara[4].
Życiorys
Wczesne lata
Urodziła się w Paryżu jako drugie dziecko Simone (z domu Morisset), sprzedawczyni w domu towarowym, i Benoîta Maupu, algierskiego weterana wojennego, który później znalazł pracę jako kierowca ciężarówki[5][6][7]. Dorastała wraz z młodszym o trzy lata bratem Sylvanem[8]. Kiedy miała dziewięć lat, doszło do separacji rodziców[9]. Po rozwodzie rodziców zamieszkała z ojcem w dzielnicy Gentilly[10]. Uczęszczała do paryskiej szkoły teatralnej École Florent[11].
Kariera
Zadebiutowała w wieku 14 lat główną rolą w młodzieżowym filmie Claude’a Pinoteau Prywatka (1980). Film stał się przebojem we Francji, co ułatwiło jej karierę aktorską[12]. Za rolę w filmie Prywatka 2 (1982) otrzymała w 1983 nagrodę Cezara dla najbardziej obiecującej aktorki[13].
Zagrała w filmie Andrzeja Żuławskiego Narwana miłość (1985), a rolą w tej produkcji rozpoczęła wieloletnią współpracę z polskim reżyserem[14].
Jej pierwszą anglojęzyczną rolą była postać księżniczki Isabelle w Braveheart. Waleczne serce (1995) Mela Gibsona[15].
W 1995 zadebiutowała jako reżyserka i scenarzystka filmu krótkometrażowego Świt na opak. Za reżyserię pełnometrażowego filmu Pomówmy o miłości (2002) otrzymała nagrodę na Festiwalu Filmowym 2002 w Montrealu[16].
Dwukrotnie wybrana najpiękniejszą kobietą świata. Była na okładkach m.in. „Paris Match”, „Bravo”, „Ekran”, „Film”, „Femina”, „Elle”, „Grazia”, „Vogue”, „Marie Claire”, „Zwierciadło”, „Lui”, „Pani”, „L’Officiel”, „Glamour”, „Tatler”, „Gala”, „Max”, „Viva!” czy „Amica”[17].
2 grudnia 2006 prowadziła wraz z Maciejem Stuhrem galę wręczenia Europejskich Nagród Filmowych w Warszawie. Zasiadała w jury konkursu głównego na 68. MFF w Cannes (2015).
Działalność muzyczna
W 1981 zaśpiewała „Dream in blue” w duecie z François Valéry. Piosenka okazała się hitem na listach przebojów zimą 1981/1982. W 1985 wydała album Certitude z dziewięcioma piosenkami.
30 stycznia 2014 zaśpiewała „La vie en rose” z repertuaru Édith Piaf z chińskim piosenkarzem Liu Huanem z okazji wielkiej gali chińskiego Nowego Roku. W 2016 brała udział w nagraniu singla „Liberté” na rzecz Restos du cœur. Wykonała też utwory na płytach: More Music from Braveheart (1997), 30 Declarations d’Amour (1998) i J’Aime Les Stars en Duo (2000)[18].
Życie prywatne
Od lipca 1982 do 1984 spotykała się z Pierre Cosso[19]. W latach 1984–2001 była związana z Andrzejem Żuławskim, z którym ma syna Vincenta (ur. 24 lipca 1995)[19]. Od 2001 do czerwca 2006 była w związku z Jimem Lemley, z którym ma córkę Juliette (ur. 13 czerwca 2002 w Londynie)[19]. Od stycznia 2007 była w związku z Christopherem Lambertem, jednak 11 lipca 2014 para ogłosiła separację[19].
Wybrana filmografia
Odznaczenia
Przypisy
Bibliografia
