Sophia de Mello Breyner Andresen, rys. Carlos Botelho
Życiorys
Sophia de Mello była pochodzenia duńskiego od strony ojca. Jej dziadek, Jan Henrik Andersen, przypłynął do Porto w roku 1885 i tam na stałe się osiedlił. Rodzice Sophii de Mello wychowywali ją według konserwatywnej tradycji chrześcijańskiej. Jej edukacja przebiegała w warunkach uprzywilejowanych jeśli chodzi o środowisko kulturowe i artystyczne, co miało duży wpływ na późniejszą twórczość pisarki. W latach 1936–39 uczęszczała na studia z zakresu filologii klasycznej na Uniwersytecie w Lizbonie, jednak studiów nie ukończyła. Stała się postacią szeroko rozpoznawalną ze względu na swoją liberalną postawę polityczną. Popierała ruch monarchistyczny i przeciwstawiała się reżimowi Salazara. W 1946 roku wyszła za mąż za dziennikarza, polityka i adwokata Francisco Sousę Tavaresa, z którym miała pięcioro dzieci. W latach pięćdziesiątych uczestniczyła wraz ze swoim mężem w interwencjach przeciwko reżimowi panującemu wówczas w Portugalii. Była współzałożycielką Narodowej Komisji ds. Pomocy Więźniom Politycznym
Twórczość
Zasady katolickie, mocno zakorzenione w jej hierarchii wartości, uwarunkowały w dużym stopniu tematykę jej dzieł, w których motywami przewodnimi są: poszukiwanie sprawiedliwości, perfekcji, śmierć, próba zdefiniowania moralności i sensu życia. Inne tematy, na których koncentruje się autorka, to m.in. morze, wspomnienia z dzieciństwa, dom, starożytność. Poza szeroką twórczością poetycką, wyróżniała się także literaturą dziecięcą i tłumaczeniami, m.in. Dante Alighieri i Shakespeare’a. Otrzymała łącznie 18 nagród za twórczość literacką.
Poezja
Poesia (1945)
O Dia da Mar (1947)
Coral (1951)
No Tempo Dividido (1954)
Mar Novo (1958)
Livro Sexto (1962)
O Cristo Cigano (1962)
Geografia (1967)
Grades (1970)
11 Poemas (1971)
Dual (1972)
Antologia (1975)
O Nome das Coisas (1977)
Navegações (1983)
Ilhas (1989)
Musa (1994)
Signo (1994)
O Búzio de Cós (1997)
Mar (2001) - antologia pod red. Maria Andresen de Sousa Tavares
