Sophia została nazwana na cześć babki ze strony matki, a jej drugie imię, Aleksandrowna, zostało jej nadane w hołdzie jej matce chrzestnej, królowej Wiktorii (Alexandrina Victoria). Niektóre źródła podają również dodatkowe imię, Jindan, nadane po babce ze strony ojca, Maharani Jind Kaur[7][8].
W 1886 ojciec Sophii próbował wrócić z rodziną do Indii wbrew woli rządu brytyjskiego[3]. W tym samym roku Sophia zachorowała na dur brzuszny. Matka, która się od niej zaraziła, zmarła. W 1889 ojciec poślubił Adę Wetherill, pokojówkę, z którą miał dwie córki[4][5].
Siostry Bamba, Catherine i Sophia Singh, 1892
Kiedy w 1893 zmarł ojciec, Sophia odziedziczyła znaczny majątek. W 1898 królowa Wiktoria podarowała jej mieszkanie w Faraday House w Hampton Court. Sophia początkowo przebywała w Manor House w Old Buckenham, niedaleko brata, księcia Fryderyka[9].
Sophia Duleep Singh, 1895Sophia Duleep Singh jako pielęgniarka, 1919
W 1903 Sophia z siostrą Bambą odbyła potajemną podróż do Indii, by wziąć udział w Delhi Durbar(inne języki)[9]. Podczas podróży do Indii w 1907 odwiedziła Amritsar i Lahaur oraz spotkała się z krewnymi. Była gospodynią „przyjęcia purdah” w Shalimar Bagh w Lahaur (stolicy państwa jej dziadka). Pod eskortą Brytyjczyków spotkała się z indyjskimi działaczami na rzecz niepodległości (Gopal Krishna Gokhale i Lala Lajpat Rai(inne języki))[3][6].
Działalność społeczna i polityczna
W 1909 Singh wyjechała do Indii. Na polecenie Uny Dugdale(inne języki), przyjaciółki sióstr Pankhurst, wstąpiła do WSPU. W 1909 Singh była czołową członkinią ruchu na rzecz praw wyborczych kobiet w Wielkiej Brytanii[10]. Finansowała działalność grupy sufrażystek i przewodziła ich sprawie. Brała udział w zbieraniu funduszy dla sufrażystek. Odmówiła płacenia podatków. Promowała działania na rzecz praw kobiet w kolonii indyjskiej. Wspierała sprawę kobiet w wielu krajach[11].
W 1911 niechętnie przemawiała publicznie i na zebraniach WSPU. Jednak z czasem zmieniła zdanie: przewodniczyła spotkaniom i na wielu przemawiała. Kiedy w 1911 Mithan Jamshed Lam(inne języki) i jej matka Herabai spotkały Singh w Indiach, nosiła małą żółto-zieloną plakietkę z napisem „Prawa wyborcze dla kobiet”[11].
W 1911 dochód z aukcji rzeczy przekazanych przez księżniczkę trafił na rzecz Women's Tax Resistance League(inne języki)[11]. W dniu 22 maja 1911 została ukarany grzywną w wysokości 3 funtów za nielegalne trzymanie trenera, pomocnika i pięciu psów oraz za używanie broni. Protestowała, twierdząc, że nie powinna płacić opłat licencyjnych bez prawa wyborczego. W lipcu odmówiła zapłaty zaległej grzywny. W grudniu 1913 została ukarana grzywną w wysokości 12 funtów 10 szylingów za odmowę uiszczenia opłat licencyjnych za dwa psy, powóz i służącą[11][13]. Księżniczka próbowała wybiec przed samochód premiera H.H. Asquitha, trzymając plakat z napisem „Dajcie kobietom prawo głosu!”. W 1913 Singh została sfotografowana jako sprzedawczyni gazety „The Suffragette”. Wspierała produkcję bomb używanych przez sufrażystki. Mimo takich działań nigdy nie została aresztowana, na co wpływ mógł mieć tytuł książęcy[11].
Podczas I wojny światowej wspierała indyjskich żołnierzy floty brytyjskiej. Jako jedna z 10 000 kobiet wzięła udział w marszu protestacyjnym przeciwko zakazowi tworzenia ochotniczych sił zbrojnych kobiet. Zgłosiła się na jako pielęgniarka Ochotniczego Oddziału Pomocy Brytyjskiego Czerwonego Krzyża. Od października 1915 do stycznia 1917 służyła w pomocniczym szpitalu wojskowym w Isleworth[14]. Opiekowała się rannymi indyjskimi żołnierzami ewakuowanymi z frontu zachodniego[3][15].
W 1918, po uchwaleniu ustawy zezwalającej kobietom powyżej 30. roku życia na głosowanie, Singh dołączyła do wspólnoty sufrażystek. W 1918 zorganizowała dzień flagi dla żołnierzy indyjskich, co wzbudziło duże zainteresowanie w Anglii i New Delhi[3]. We wrześniu 1919 w Faraday House gościła indyjskich żołnierzy kontyngentu pokojowego. W 1924 wyjechała do Indii z siostrą i pułkownikiem Sutherlandem. Odwiedzili Kaszmir, Lahaur, Amritsar i Murree. Wizyta przyczyniła się do zwiększenia popularności hasła praw wyborczych dla kobiet w Indiach[11].
Królowa Wiktoria podarowała jej bogato ubraną lalkę, Little Sophie. Pod koniec życia Singh przekazała lalkę Drovnie, córce swojej gospodyni[3].
W 1930 przewodniczyła komitetowi, którego zadaniem było dostarczenie dekoracji kwiatowych na odsłonięcie pomnika Emmeline i Christabel Pankhurst w Victoria Tower Gardens[11].
Zmarła we śnie w Rathenrae (obecnie Folly Meadow) w Penn w Buckinghamshire, w rezydencji należącej do jej siostry Catherine. Została poddana kremacji zgodnie z obrzędami sikhijskimi 26 sierpnia 1948 w krematorium Golders Green. Przed śmiercią wyraziła życzenie, by jej prochy rozrzucono po Indiach[16].
Upamiętnienie
Pojawiła się na pamiątkowym zestawie znaczków Royal Mail „Votes for Women”, wydanym 15 lutego 2018. Jej wizerunek zdobił znaczek o wartości 1,57 funta[17][18][19].
Jej nazwisko i zdjęcie (oraz zdjęcia 58 innych działaczek na rzecz prawa wyborczego kobiet) znajdują się na cokole pomnika Millicent Fawcett na Parliament Square w Londynie. Odsłonięto go w kwietniu 2018[20][21][22].
Mówiono o niej w filmach dokumentalnych: Sophia: Suffragette Princess (2015) i No Man Shall Protect Us: The Hidden History of the Suffragette Bodyguards (2018)[23].
W styczniu 2023 firma English Heritage ogłosiła, że pod koniec roku na ścianie domu w Richmond, niedaleko pałacu Hampton Court, który królowa Wiktoria podarowała Singh i jej siostrom w 1896, zostanie odsłonięta niebieska tablica. Stało się to 26 maja 2023[24].
Przypisy
↑AnitaA.AnandAnitaA., Sophia : princess, suffragette, revolutionary, New York, NY: Bloomsbury Publishing USA, 13 stycznia 2015, s. 11, ISBN 978-1-63286-082-8, OCLC899212149.
↑ abBoydB.TonkinBoydB., Sophia: Princess, Suffragette, Revolutionary by Anita Anand, book [online], The Independent, 8 stycznia 2015 [dostęp 2023-04-04], Cytat: ...the platonic love-affair that yoked Victoria to the dispossessed Maharajah Duleep Singh, "so handsome and charming"...(ang.).
